3 Te çawa şîret li kesê ne şehreza kir Û gelekî zanîna saxlem hîn kir!
“Bêguman gel hûn in Ku şehrezayî pê re bimire.
Lê aqilê min jî bi qasî aqilê we heye, Ez ji we ne kêmtir im. Gelo kî tiştên wiha nizane?
Xwezî we qet dengê xwe nekira! Wê ev ji bo we bibûya şehrezayî.
“Lê hûn hemû dîsa werin! Ezê di nav we de şehreza nebînim.
“Tu ji kesê bêhêz re çawa bûyî alîkar! Te çawa zendê bêqewet rizgar kir!
Te ew gotin ji kê re gotin? Ruhê kê ji devê te derket?
Gotinên min rastiya dilê min eşkere dikin, Lêvên min bi dilpakî zanîna xwe dibêjin.
An na tu guhdariya min bike, Tu hiş be, ez şehrezayiyê hînî te bikim.”
“Ev zilam kî ye Ku bi peyvên nezanî şêwrê reş dike?!
Xêra min ji min re tuneye, Serketin ji min dûr e.
Min xwe ji gotina tu tiştên ku ji bo we kêr tên neda paş, lê min hem bi eşkereyî hînî we kir û hem jî ez mal bi mal geriyam.
Çimkî min xwe neda paş, min hemû daxwaza Xwedê ji we re got.