14 Ev tenê keviya karên wî ne Û tişta me jê bihîstiye pistêneke biçûk e! Lê kî dikare gurmîna hêza wî fêm bike?”
Gelo mirov belavbûna ewran Û gurmîna konê wî dikare fêm bike?
Dengek li pey wî dike himîn, Ew bi dengê rewnaqiya xwe digurmije. Gava dengê wî tê bihîstin, Ew brûskan nade rawestandin.
Dengê Xwedê bi kerametan dike gurmîn, Tiştên mezin ên ku em fêm nakin dike.
“Gotineke bi dizî hat ba min, Pistepista wê gihîşt guhê min.
Zendê te wekî zendê Xwedê ye? Dengê te dikare wekî dengê wî bike gurmîn?
Min li ser te bi guhan bihîstibû, Lê niha ez bi çavê xwe te dibînim.
Ev zanîn ji bo min pirr ecêb e, Kûr e, ez nagihîjimê.
Xudan mezin e û hêjayî pesindanê ye, Aqil nagihîje mezinahiya wî.
Dengê Xudan li ser avan e, Xwedayê berziyê digurme, Xudan li ser gellek avan e.
Çawa tu nizanî ka çawa nefes tê hestiyên ku di zikê dê de ne, Tu bi karê Xwedê yê ku her tiştî çêdike jî nizanî.
Biriqîna wî wek ronahiya rojê ye. Tîrêj ji destê wî dertên, Destê ku hêza wî tê de veşartî ye.
Ey kûrahiya dewlemendî, şehrezayî û zanîna Xwedê! Ma kî dikare dîwankirina wî fêm bike! Ma kî dikare riyên wî salix bide!
Kesên li dijî Xudan wê perçe perçe bibin, Xudan ji ezmanan li ser wan dike gurmîn. Wê binê dinyayê jî bibe ber dîwanê, Yê ku padîşahê xwe hêzdar dike, Hêza kesê xwe yê kifşkirî zêde dike Xudan e.”