11 Ew di nav latikên wan de zeytûnan diperçiqînin, Li mehseran tirî diguvêşin lê tî ne.
Ew tazî û bêkinc digerin, Birçî ne lê gurzan hildigirin.
Nalîna mirovan ji bajêr tê, Canê birîndaran dike hewar. Lê Xwedê li vê neheqiyê nanêre.
“Hûn dibêjin: ‘Ew li ser avê bi lez winda dibin. Para wan a welêt nalet e, Tu kes berê xwe nade riya rezan.
Ji zeviya berdar, kêf û şahî hatin rakirin. Ji rezan ne dengê stranan, Ne qîrîna şahiyan, Ne jî kesên li mehseran tirî diguvêşin man. Min dawiya şahiya wan anî.
“Wey li wî mirovî Ku qesra xwe bi nerastiyê Û odeyên xwe yên li jorê bi neheqiyê ava dike, Cîranê xwe bêpere dide xebatê Û heqdestê wî nadê.
“Tê devê gayê gêrê dike girê nedî.
Va ye, heqê wan karkerên ku zeviyên we dirûtine û we bi hîle ji wan standiye, diqîre. Hawar hawara paleyan gihîştiye guhê Xudanê Ordiyan.