18 Lê Yê ku malên wan bi tiştên baş tije kir, ew e. Loma şêwra xeraban ji min dûr e.
Ma li xweşa te diçe, tu zordariyê dikî, Keda destê xwe kêm dibînî Û bi keremdarî li şêwra xeraban dinêrî?
Konên rêbiran di rihetiyê de ne, Kesên hêrsa Xwedê rakirine di ewlehiyê de ne. Xwedê ev tişt dane destê wan.
Lê dewlemendiya wan ne di destê wan de ye, Bila şêwra xeraban ji min dûr be.
Xwezî bi wî mirovê ku bi şîreta xeraban rêve naçe, Bi pey gunehkaran nakeve, Li komela tinazkaran rûnanê.
Yên ku para wan a jînê ji vê dinê ye, Bila zikê wan bi cezayê ku tê bidî tije bimîne, Bila zarokên wan jî bixwin û têr bibin, Yê mayî ji nevîyên wan re bimîne.
Tu wan dadiçikînî û ew kok didin, Mezin dibin û fêkî didin. Ew bi dev nêzîkî te ne, Lê dilê wan ji te dûr e.
Dîsa jî wî xwe bê şahidî nehişt, qencî kir û ji ezmên baran û demsalên berdar dan we; bi xwarinê hûn têr kirin û dilê we tije şabûn kir.»
‹Piştî vê yekê ezê vegerim, Û konê Dawid ê ketî dîsa vegirim, Derên wî yên hilweşiyayî careke din ava bikim Û dîsa rakim.
Ew hem belengaz dike, hem jî dewlemend, Hinekan dadixe, hinekan radike.