1 Sofarê Naemayî lê vegerand û got:
Sofarê Naemayî lê vegerand û got:
Wî çaxî divê hûn ji şûr bitirsin, Çimkî cezayê şûr bi xezebê tê Û hûnê bizanibin edalet heye.”
Gava sê hevalên Eyûb, Êlîfazê Têmanî, Bîldadê Şûahî û Sofarê Naemayî, hemû xerabiya hatiye serê Eyûb bihîst, her yek ji cihê xwe rabû, li hev kir û da rê. Ji bo ku wî aş û teselî bikin, wan biryar da ku herin ba wî.
“Fikrên min dikin ku ez bersivê bidim, Ji ber vê yekê kelecana min pir e.
Êlîfazê Têmanî, Bîldadê Şûahî û Sofarê Naemayî çûn û bi ya Xudan kir. Xudan duaya Eyûb qebûl kir.
