6 Ronahiya li konên wan tarî dibe Û qendîla li ba wan ditefe.
Ew di tariyê de bi dest û lepan dimeşin û ronahiyê nabînin Û wan wekî serxweşan digerîne.
Wê dewlemend nebe. Wê mal û milkê wî nemîne Û hebûna wî li welêt belav nebe.
Ew ji konê xwe yê ku pê ewle ne tên anîn Û deranîn pêş padîşahê sawê.
“Çend caran qendîla xeraban tefiya, Felaket bi serê wan de hat An ji xezeba Xwedê, êş bû para wan?
Dema qendîla wî li ser serê min dibiriqî Û ez di tariyê de bi ronahiya wî rêve diçûm,
Tu pê dixî çira min! Ey Xudan Xwedê, tu ronahî dikî tariya min.
Dilquretî û pozbilindî Qendîla xeraban e û guneh e.
Çimkî pêşeroja xeraban tuneye Û qendîla xeraban ditefe.
Lê riya xeraban wekî taristana kûr e, Ew nizanin ji ber çi diterpilin.
Êdî ronahiya qendîlan Tu caran di nav te de ronahî nade Û êdî dengê bûk û zava Tu caran di nav te de nayê bihîstin. Bazirganên te giregirên dinyayê bûn Û hemû milet bi sêrbaziya te ji rê derketin.