2 “Gelo tê heta kengê nêçîrvaniya peyvan bikî? Werin fêmdar bin ku em piştre biaxivin.
“Gelo ewqas gotin wê bêbersiv bimîne? Kesê zimandirêj wê mafdar bê hesibandin?
Bîldadê Şûahî lê vegerand û got:
Çima em wekî heywanan tên hesibandin? Çima em li ber çavê te ehmeq in?
“Baş guh bidin gotina min, Bila ev bibe teselîkirina we.
Li wir xerab dev ji eziyetê berdidin, Li wir westa bêhna xwe vedidin.
“Lê Eyûbo! Gotina min bibihîze, Guh bide hemû peyvên min.
“Heta kengê tê van tiştan bêjî Û gotinên devê te wekî bayekî xurt bin?
Beriya guhdariyê bersivandin, Ehmeqî û şermezariyê ye.
Birayên min ên hezkirî, hûn vê bizanin: Bila her mirov di bihîstinê de bi lez be, di peyivîn û hêrsbûnê de giran be.