18 Va ye min doza xwe saz kir, Ez zanim ezê mafdar derkevim.
Lê belê tu dizanî ku ez ne sûcdar im Û tu kesê ku min ji destê te rizgar bike tuneye.
“Ez ji bo hevalên xwe bûm pêkenok, Ez ê ku min gazî Xwedê dikir Û wî bersiva min dida. Zilamê rast û kamil bû pêkenok!
Baş guh bidin gotina min, Bila ji guhê we dernekeve peyva min.
Ku Xwedê li doza xwe û kurekî mirovan binêre, Wekî mirov ji bo cîranê xwe dike.
Minê doza xwe li ber wî rêz bikira Û devê xwe bi delîlan tije bikira.
Ezê rastiya xwe bigirim û bernedim, Hemû rojan, wê dilê min, min sûcdar neke.
Van sê mirovan dev ji bersivdana Eyûb berda. Çimkî wî xwe di çavê xwe de rast didît.
‘Ez pak û bêguneh im, Ez bêsûc im, li ba min neheqî tuneye.
“Çimkî Eyûb dibêje: ‘Ez rast im Û Xwedê heqê min ji destê min stand.
De bala xwe bidin min, bila neheqî çênebe, Dîsa bifikirin, rastbûna min di xeterê de ye.
Ez mafdar jî bim, devê min, min sûcdar dike, Ez kamil jî bim, ew min sûcdar dertîne.
“Ez bêsûc jî bim, ne xema min e, Jiyana xwe kêm dibînim.
“Bîne bîra min, em herin dîwanê, Doza xwe bêje ku tu mafdar derkevî.
Pesindana me ev e: Wijdana me şahidiyê dike ku em bi sadebûnî û dilpakiya ku ji Xwedê tê, di dinyayê de û hê bêtir li ber we rêve çûn. Ev jî ne bi şehrezayiya mirovî, lê bi kerema Xwedê bû.