Eyûb 11:12 - Kurmanji Încîl

¹² Kengê ji kera çolê mirov bizê, Wî çaxî wê mirov jî serwext be.

Eyûb 11:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Eyûb 15:14

“Mirov çi ye ku pak be? Yê ku ji jinekê çêbûye çi ye ku rast be?

Eyûb 28:28

Wî ji mirov re got: “Va ye, tirsa Reb! Ev e şehrezayî! Fêmdarî jî, xwedûrxistina ji xerabiyê ye.”

Eyûb 5:13

Ew fenekan di fen û fûtên wan de digire Û şêwra xeraban yekser xera dike.

Eyûb 6:5

Gelo kerê çolê li ber giyayê şîn dizire? Yan ga li ser êmê xwe dike borebor?

Zebûr 144:4

Mirov wek hilmekê ye, Rojên wî, wek wê siyê ne ku diçin.

Zebûr 39:11

Ji ber gunehê wan, Tu ceza dikî mirovan, Wek bizûzê diqedînî, ya ku ezîz e li ber dilê wan. Ya rast, herkes tenê hilmek e.

Zebûr 39:5

Te jînek bi qasî bihuştê da min, Tişt nîne, li pêş te jîna min. Heta her kesê hêzdar, Tenê hilmek e.

Zebûr 51:5

Va ye ez, di nav sûc de hatim dinê, Dayika min, di nav guneh de bi min ducan ma.

Zebûr 73:22

Heçî ez im, bêaqil û nezan, Li pêşberî te ez bûm mîna heywan.

Zebûr 92:6

Zilamê evdal nizane, Û yê ehmaq, vê fêm nake.

Waiz 1:2

Waiz dibêje: “Çiqas pûç û vala ye. Her tişt pûç e.”

Waiz 11:10

Loma kederê ji dilê xwe bavêje Û xerabiyê ji bedena xwe dûr bigire, Çimkî xortanî û mêrxasî pûç e.

Waiz 3:18

Min di dilê xwe de li ser mirovan got: “Xwedê wan diceribîne ku bibînin ew tenê heywan in.”

Yêremya 2:24

Tu wekî kera kovî ya li çolê digere bixwe yî. Ew ji bo daxwaza canê xwe hewayê bêhn dike. Çaxê hêç dibe, kî dikare wê bizivirîne? Hemû kesên lê digerin xwe nawestînin, Gava meha wê bê, wê bibînin.

Romayî 1:22

Wan digot: «Em zana ne», lê bêaqil derketin.

Romayî 12:16

Li hember hev hemfikir bin. Ne pozbilind bin, lê bi yên ku kêm tên dîtin re, hevaltiyê bikin; xwe zana nebînin.

Efesî 2:3

Demekê em jî, em hemû di nav wan de, me bi daxwaza fikir û bedena xwe kir, em li gor xwestekên nefsê rêve çûn. Ji xwe em jî wek ên din, zarokên xezebê bûn.

یعقوب 2:20

Ey mirovê bêhiş, ma tu dixwazî ku ji te re bê eşkerekirin, baweriya bêyî kirinan, bêkêr e?