Îshaq got: “Baş e lawo, de ka rabe hinek ji goştê nêçîra ku te kiriye bîne ku ez bixwim û te pîroz bikim.” Aqûb pêşî xwarin û piştre jî şerab anî. Wî xwar û vexwar.
Ji bîr nekin bêjin: ‘Va ye Aqûbê xulamê te li pey me tê.’” Çimkî Aqûb ji xwe re got: “Ezê wî bi van diyariyan nerm bikim. Paşê, çaxê ez wî bibînim, belkî ew min qebûl bike.”
Qasid bi fermana padîşah re bi lez dan rê. Ferman li qesra Sûsayê hat derxistin. Padîşah û Haman rûniştin, bi hev re vedixwarin, lê bajarê Sûsayê şaş û metel mabû.
heke bi dilê padîşah bi min xweş be, bixwaze daxwazên min bi cih bîne, dîsa bila padîşah û Haman sibê keremkin bên ziyafeta ku ezê ji bo wan bidim. Wî çaxî ezê bersiva pirsa padîşah bidim.”