Ûsiv êdî xwe ranegirt û li rûyê hemû kesên wê derê qîriya û got: “Her kesî ji ba min derxin!” Çaxê ku Ûsiv xwe ji birayên xwe re eşkere kir, kes li ba wî tunebû.
Wî ji wan re behsa dewlemendiya xwe ya mezin, pirbûna kurên xwe û ji aliyê padîşah ve rûmetdana xwe kir. Behsa wê yekê kir ku çawa di nav serek û karmendan de, di ser hemûyan re tê dîtin.
Tişta hat serê wî ji jina xwe Zereşê û dostên xwe re got. Jina wî Zereşê û şêwirmendên wî jê re got: “Ew Mordexayê ku tu li ber wî kêm ketî, heke ji gelê Cihûyan be, tê pê nikaribî. Bêguman tê li ber wî tune bibî û herî.”