Li her herêma ku gotin û fermana padîşah gihîştê, Cihû ketin nav şîneke mezin, giriyan, rojî girtin û li xwe xistin. Gelek kesên ji wan çûx li xwe kirin û xwe li ser xweliyê gevizandin.
Roja diduyan, gava şerab vexwarin, padîşah careke din ji Esterê re got: “Tu çi dixwazî, Estera Şahbanû? Wê ji te re bê dayîn. Daxwaza te çi ye? Heke tu bixwazî, wê nîvê padîşahiyê jî, ji te re be.”
Padîşah ji Estera Şahbanû re got: “Cihûyan li qesra Sûsayê pênc sed kesî û deh kurên Haman kuştin û helak kirin. Kî dizane niha li herêmên min ên din çi kirine! Tu çi dixwazî? Wê ji te re bê dayîn. Daxwazeke te ya din heye? Bêje, wê bê kirin.”