“Niha herdu kurên te yên ku beriya hatina min li welatê Misrê ji te re çêbûne, yên min tên hesibandin. Wekî ku Rûbên û Şimûn ên min in, wê Efrayîm û Minaşşe bibin ên min.
Bereketên bavê te, Ji bereketa çiyayên herheyî hêzdartir, Ji bereketa girên zozanan mezintir e. Bila ev bereket li ser dil û serê Ûsiv bin Yê ku serekê ji birayan veqetiya ye.
“Lê Xwedayê Îsraêl Xudan, ji nav tevahiya mala bavê min ez hilbijartim ku bi awayekî herheyî li ser gelê Îsraêl bibim padîşah. Wî wekî serwer Cihûda û ji Mala Cihûda mala bavê min, hilbijartiye. Paşê ji nav kurên bavê min, ew razî bû ku min bike padîşahê li ser tevahiya gelê Îsraêl.
“Lê tu, Bêtlehema Efrata! Tu di nav binemalên Cihûda de biçûk î, Lê ji bo min wê serwerê gelê Îsraêl ji nav te derkeve. Koka wî ji demên berê û rojên qedîm ve ye.”
‹Û tu, ey Beytlehma li welatê Cihûda! Tu di nav serwerên Cihûda de bi tu awayî ne ya herî kêm î. Çimkî ew serdarê ku şivantiya gelê min ê Îsraêl bike wê ji te rabe!› »
Wê kurê jina jê hez nake wekî kurê pêşî qebûl bike û ji hemû malê xwe du qat bide wî kurî. Ji ber ku ev kur berê pêşî yê hêza bavê xwe ye û mafê kurê pêşî yê wî ye.
Ew bi qasî gayekî nixurî rewnaq e. Qiloçên wî, wekî qiloçên boxeyekî ne. Wê heta binê dinyayê, Bi wan, gelan birîndar bike. Wisa ne deh hezarên Efrayîm, Wisa ne hezarên Minaşşe.”
Cihûdayî hatin Gîlgalê ba Yêşû. Kalêvê kurê Yefûnneyê Qenîzzî ji Yêşû re got: “Tu dizanî ku Xudan li Qadêş-Barnêayê ji Mûsayê zilamê Xwedê re çi li ser min û te got.
Xudan ji Samûêl re got: “Tê heta kengê şîna Şawûl bikî? Min ew ji padîşahiyê avêt. Qiloçê zeytê dagire û here. Ezê te bişînim ba Yêşayê Bêtlehemî. Min ji nav zarokên wî, ji xwe re padîşahek hilbijart.”
Yekî şandin pey û ew anîn. Ew yekî bedew, lihevhatî, çavên wî xweşik û rûsorik bû. Xudan ji Samûêl re got: “Rabe, wî rûn bike! Kesê ku min kifş kirî ev e.”