2 Wî berdewam kir û got: “Min bihîstiye ku li Misrê genim heye. Herin wir û ji me re hinekî bikirin ku em bijîn û nemirin.”
Bi vî awayî deh birayên Ûsiv ji bo kirîna genim berê xwe dan Misrê.
Hemû genimê ku ji Misrê anîbûn qedandibûn. Bavê wan ji wan re got: “Dîsa herin û ji me re hinek xwarin bikirin.”
Heke tu birayê me bi me re bişînî, emê herin û ji te re xwarinê bikirin.
Cihûda ji bavê xwe Îsraêl re got: “Kurik bi min re bişîne em herin ku em jî tu jî, zarokên me jî bijîn û nemirin.
Niha bilezînin herin ba bavê min û jê re bêjin: ‘Kurê te Ûsiv wiha dibêje: Xwedê ez kirim xweyê tevahiya Misrê. Paşê lez bike were, dereng nemîne.
Ezê nemirim, ezê bijîm, Ezê karên Xudan bêjim.
Belê çavê Xudan li ser wan e ku ji wî ditirsin, Li ser wan e ku hêviya xwe bi kerema wî ve girê didin;
Heta ku, ew xelas dike canê wan ji mirinê, Wan dide jiyîn dema xela û tunebûnê.
Di wan rojan de Hîzqiya nexweş ket û li ber mirinê bû. Îşayayê Pêxemberê kurê Amots hat ba wî û got: “Xudan wiha dibêje: ‘Wesiyetê li mala xwe bike, çimkî tê bimirî. Tê baş nebî.’”
Îsa bersîva wî da û got: «Hatiye nivîsîn ku: ‹Mirov ne bi nên tenê dijî, lê bi her peyva ku ji devê Xwedê derdikeve dijî.› »
Îcar gava ku Aqûb bihîst li Misrê genim heye, wî cara pêşî bav û kalên me şandin wê derê.