34 Bila karmendên xwe peywirdar bike ku di her heft salên firehiyê de, ji dexlê welatê Misrê ji pêncan yekî ber bistînin.
“Bila niha Firewn mirovekî fêmdar û şehreza bibîne û wî bîne ser welatê Misrê.
Divê ew xwarina van salên baş ên ku tên bicivînin û genim di bin desthilatiya Firewn de, li bajaran bê lodkirin û parastin.
Çaxê hûn dexlê xwe kom bikin, ji pêncan yekî bidin Firewn. Lê ji pêncan çarên din jî, ji bo tovê zeviyan û ji bo xwarina xwe, maliyên xwe û zarokên xwe hilînin.”
Ûsiv ev yek li Misrê kir qanûn. Heta îro jî, ji pêncan yek ya Firewn e. Tenê axa kahinan nebû ya Firewn.
Yoêlê kurê Zikrî li ser wan peywirdar bû û Cihûdayê kurê Hassenûa li ser bajêr kesê diduyan bû.
Wê te di xelayê de ji mirinê, Di şerî de ji destê şûr rizgar bike.
Heta ku, ew xelas dike canê wan ji mirinê, Wan dide jiyîn dema xela û tunebûnê.
Aqilmend gava xerabiyê dibîne xwe vedişêre, Sexik xwe davêje pêş û xisarê dibîne.
Mûsa li fermandarên artêşê, serhezar û sersedan hêrs bû ku ji şer dihatin.
Wî bang kir her yekî ji wan ên ku deyndarên axayê wî bûn û ji yê pêşî re got: ‹Tu çiqas deyndarê axayê min î?›