Niha li vir, li ber Xwedê sond bixwe ku tê li min, li kurê min û li ziriyeta min hîle nekî. Ji min re û ji welatê tu bi xerîbî lê dimînî re, wekî min ji te re kir, tê jî dilsoz bî.”
Wê şevê Xudan lê xuya bû û got: “Ez Xwedayê bavê te Îbrahîm im. Netirse, ez bi te re me. Ezê te pîroz bikim û ji bo xatirê xulamê xwe Îbrahîm ziriyeta te zêde bikim.”
Min bersiv da wan û got: “Yê ku me bi ser bixe, Xwedayê Ezmanan e. Em xulamên wî, rabûn ku ji nû ve ava bikin. Li Orşelîmê, wê ne para we, ne jî axa we hebe. Wê kes behsa navê we jî neke.”
“Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Di wan rojan de, deh kesên ji her ziman û ji her miletî, wê bi dawa Cihûdayiyekî bigirin û bêjin: Destûrê bidin, ez jî bi we re bêm. Çimkî me bihîst Xwedê bi we re ye.’”
Bila her yek ji we di roja pêşî ya heftiyê de, li gor hatina xwe hinek pere bicivîne û li ba xwe hilîne, da ku gava ez bêm, civandina peran ne hewce be.
“Bi rastî Xwedayê we Xudan di her keda destê we de hûn pîroz kirin. Ew dizane ku hûn di vê beriya mezin re diçin. Di wan çil salan de Xwedayê we Xudan bi we re bû û tu kêmahiya we tunebû.
Va ye, hinek ji kinîşta Îblîs hene. Ew ne Cihû ne, lê bi derew ji xwe re dibêjin Cihû. Ezê wisa bi wan bikim, ku ewê bên û li ber lingên te herin ser çokan û wê bizanin ku ez ji te hez dikim.