5 Jinikê kurekî din anî û navê wî Şêla danî. Çaxê ku Şêla çêbû, Cihûda li Kezîvê bû.
Cihûda ji bûka xwe Tamarê re got: “Tu li mala bavê xwe bi jinebîtî bimîne, heta kurê min Şêla mezin bibe.” Cihûda di dilê xwe de digot: “Dibe ku ew jî wekî birayên xwe bimire.” Tamar jî çû, li mala bavê xwe ma.
Cihûda ew nas kirin û got: “Ew ji min rastir e. Çimkî min ew ji kurê xwe Şêla re neanî.” Êdî ew careke din pê re raneza.
Cihûda ji bo Êrê nixuriyê xwe, jineke bi navê Tamar anî.
Kurên Cihûda: Êr, Onan, Şêla, Peres û Zerah. Lê Êr û Onan li welatê Kenanê miribûn. Kurên Peres: Hesron û Hamûl.
Kurên Cihûda: Êr, Onan û Şêla. Her sê ji keça Şûaya Kenanî çêbûn. Êrê kurê pêşî yê Cihûda, di çavê Xudan de xerab bû, loma Xudan ew kuşt.
Kurên Şêlayê kurê Cihûda: Êrê avakarê Lêxayê, Laedayê avakarê Marêşayê û binemalên ku li Bêtaşbêayê kitanê tenik çêdikirin,
Herdu kurên Cihûda Êr û Onan, li welatê Kenanê miribûn.
Li gorî binemalên xwe kurên Cihûda: Ji Şêla binemala Şêlayiyan, ji Peres binemala Peresiyan û ji Zerah binemala Zerahiyan.