“Ezbenî, tu guhê xwe bide me. Tu di nav me de mîrekî xweyîxatir î. Miriyê xwe li goristana me, di cihê herî qenc de veşêre. Wê tu kes ji me nebêje em gorên xwe nadin te ku tu miriyên xwe lê veşêrî.”
Bila gel ji te re xulamiyê bikin Û netewe serî li ber te deynin. Bibe serwerên birayên xwe, Bila kurên diya te serî li ber te bitewînin. Yên ku nifirê li te dikin, bila nifir li wan be. Kesên ku te pîroz dikin, pîroz bibin.”
Îshaq lê vegerand û got: “Min ew kir serwerê te û min hemû birayên wî jê re kirin xulam. Min ew bi dexil û şeraba nû xweyî kir. Ma ez dikarim ji bo te çi bikim, lawo?”
Heke tu ya rast bikî, ma ezê te qebûl nekim? Lê heke tu ya rast nekî, guneh li ber deriyê te, di kozikê de li benda te ye. Lê divê tu bi ser guneh bikevî.”
Bi navtenga xwe ve çûx û bi serê xwe ve werîs girêdan û çûne ba Padîşahê Îsraêlê û gotin: “Xulamê te Ben-Hadad dibêje: ‘Ez lava dikim, min nekuje.’” Ahav lê vegerand û got: “Ma hê jî ew dijî? Nexwe ew birayê min e.”