“Roja çûm Mahanayîmê, Şîmiyê kurê Gêrayê ji eşîra Binyamînê Bahurîmî ku naleta giran li min kiribû jî niha li ba te ye. Gava ew li ber Çemê Şerîayê hatibû pêşiya min, min bi navê Xudan sond xwaribû û gotibû: ‘Ezê te bi şûr nekujim.’
Êlîşa lava kir û got: “Ya Xudan, lava dikim, çavên wî veke ku bibîne.” Gava Xudan çavên xulam vekirin, wî dît ku çiyayên derdora Êlîşa ji hespên agirî û erebeyên agirî tije bûye.
Wî ji min re got: “Ma tu dizanî ez ji bo çi hatim ba te? Niha ezê bizivirim û herim li dijî serekê Parsan şer bikim. Piştî ku ez çûm, wê serekê Yewnanistanê bê.