Destpêk 3:10 - Kurmanji Încîl

¹⁰ Adem got: “Min li bexçeyê tu bihîstî û ez tirsiyam, çimkî ez tazî bûm û min xwe veşart.”

Destpêk 3:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 2:25

Adem û jina xwe, herdu jî tazî bûn û şerm nedikirin.

Destpêk 3:11

Xwedê Xudan got: “Kê ji te re got tu tazî yî? Ma te ji wê dara ku min ji te re gotibû: ‘Jê nexwe’ xwar?”

Destpêk 3:7

Li ser vê yekê çavên herduyan jî vebûn û wan fêm kir ku tazî ne. Pelên hejîran bi hev ve dirûtin û ji xwe re kirin daw.

Eyûb 23:15

Loma ez li ber wî ditirsim, Çiqas difikirim ewqas dikevim sawê.

Eyûb 31:33

Heke wekî kesê gunehên xwe nixamtine, Min neheqiya xwe di dilê xwe de veşartibe,

Zebûr 119:120

Bedena min dilerize ji tirsa te, Ez ditirsim ji dadbariyên te.

Derketin 20:18

Gava tevahiya gel şahidiya dûyê serê çiyê, dengê boriyan, gurmîn û şirqîna brûskan kir, tirsiya û dûr sekinî.

Derketin 20:19

Wan ji Mûsa re got: “Tu bi me re bipeyive, emê guhdariya te bikin. Bila Xwedê bi me re nepeyive, yan na emê bimirin.”

Derketin 3:6

Ez Xwedayê bavê te, Xwedayê Îbrahîm, Xwedayê Îshaq û Xwedayê Aqûb im.” Mûsa rûyê xwe nixamt, çimkî ew ditirsiya ku li Xwedê binêre.

Derketin 32:25

Mûsa dît ku gel serberdayî bûye. Çimkî Harûn ew serberdayî hiştibûn û bi vî awayî ew bûbû sedema pêkenînê dijminên xwe.

Îşaya 33:14

Gunehkarên Siyonê tirsiyan, Lerzekê bi xwedênenasan girt. Dibêjin: “Ma kî ji me dikare li ber agirê bimîne Ku dixwe û tune dike? Kî ji me dikare li ber pêtên herheyî rûne?”

Îşaya 47:3

Wê tazîbûna te bê vekirin, Wê riswatiya te bê dîtin. Ezê tolê bistînim û li ber kesî nekevim.”

Îşaya 57:11

Ma tu ji kê tirsiyayî û ketî nava mitalan Ku tu derewan dikî? Ma tu çawa min bi bîr nayînî Û vê yekê naxî dilê xwe? Gelo ji ber ku ez demeke dirêj hiş bûm, Tu ji min natirsî?

Dubarekirina Şerîetê 5:25

Lê ji bo çi emê niha bimirin? Wê ev agirê mezin me daqurtîne. Heke em careke din dengê Xwedayê xwe Xudan bibihîzin, emê bimirin.

یوحنا 1 3:20

Eger dilê me, me sûcdar derxe, Xwedê ji dilê me mezintir e û ew her tiştî dizane.

Peyxam 16:15

«Va ye, ez wek dizan têm! Xwezî bi wî yê ku hişyar disekine û cilên xwe parastine, da ku tazî negere û eyba wî neyê dîtin!»