Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Destpêk 26:3 - Kurmanji Încîl

3 Bi xerîbî li vê derê bimîne. Ezê bi te re bim û te pîroz bikim. Ezê van hemû herêman bidim te û ziriyeta te. Ezê wê sonda ku min ji bavê te Îbrahîm re xwar bînim cih.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Destpêk 26:3
42 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Xudan li Avram xuya bû û got: “Ezê vî welatî bidim ziriyeta te.” Avram li wir ji Xudan re gorîgehek çêkir ku lê xuya bû.


Wê tevahiya welatê ku tu dibînî ezê her û her bidim te û ziriyeta te.


Rabe û li seranserê welêt bigere, çimkî ezê wî bidim te.”


Wê rojê Xudan bi Avram re peyman çêkir û got: “Ezê welatê ku ji Çemê Misrê heta Çemê Mezin –ku Ferat e– berfireh e, bidim ziriyeta te


Xwedê got: “Na! Wê jina te Sara kurekî bîne û tê navê wî Îshaq deynî. Ezê bi wî û ziriyeta wî re peymana xwe her û her berdewam bikim.


Ezê tevahiya welatê Kenanê yê ku tu niha bi xerîbî lê dimînî bidim te û ziriyeta te ku her û her bibe milkê we û ezê Xwedayê wan bim.”


Îbrahîm ji wê Mamrêyê koçî Negevê kir, di navbera Qadêş û Şûrê de bi cih bû. Gava li Gerarê bi xerîbî ma,


Piştî mirina Îbrahîm, Xwedê kurê wî Îshaq pîroz û bereket kir. Ew li nêzîkî Beêr-Lahay-Royiyê ma.


Îshaq li wî welatî zad çand û hema wê salê sed car zêdetir ber hilanî. Çimkî Xudan ew pîroz û bereket kir.


Keriyên pez û dewarên wî çêbûn û ew bû xweyê gelek xulaman. Loma jî Filîstî hesûdiya wî kirin.


Wê şevê Xudan lê xuya bû û got: “Ez Xwedayê bavê te Îbrahîm im. Netirse, ez bi te re me. Ezê te pîroz bikim û ji bo xatirê xulamê xwe Îbrahîm ziriyeta te zêde bikim.”


Xudan li ber serê wî sekinî û got: “Ez Xudan, Xwedayê bavkalê te Îbrahîm û Îshaq im. Ezê vî erdê ku tu li ser vezeliyayî bidim te û ziriyeta te.


Ez bi te re me. Li her dera ku tu herî, ezê te biparêzim û te bi şûn de bizivirînim vî welatî. Heta ku ez, wê soza ku min daye te pêk neyînim ez ji te naqetim.”


Xudan ji Aqûb re got: “Vegere welatê bav û kalên xwe, ba mirovên xwe. Ezê bi te re bim.”


Wî welatê ku min dabû Îbrahîm û Îshaq, ezê bidim te jî û piştî te ezê wî welatî bidim ziriyeta te.”


Xudan bi Ûsiv re bû û ew bi ser xist. Ew li mala malxweyê xwe yê Misrî dima.


Lê Xudan pê re bû. Wî dilsozî bi Ûsiv kir ku dilê serekê zîndanê bi Ûsiv xweş be.


Paşê Îsraêl ji Ûsiv re got: “Va ye, ez li ber mirinê me, lê wê Xwedê bi we re be û we bizivirîne welatê bav û kalên we.


Ûsiv ji birayên xwe re got: “Ez li ber mirinê me. Lê bêguman wê Xwedê were alîkariya we û we ji vî welatî bibe wî welatê ku ji Îbrahîm, Aqûb û Îshaq re soza wê dabû.”


Peymana ku bi Îbrahîm re çêkir Û sonda ku ji Îshaq re xwariye.


Ew peymana xwe, Sozê xwe yê ku ji bo hezar nifşî daye,


Peymana ku bi Birahîm re çêkiriye, Sonda ku ji bo Îshaq xwariye her û her bibîr tîne.


Ezê te perwerde bikim, riya ku diçîyê hînî te bikim, Şîret li te bikim, Çavê min li ser te ye.


«Dua min bibihîze ya Xudan, Goh bide feryada min, Bêdeng nemîne li hêstirên çavê min! Çimkî ez xerîb im li ba te, Wek bav û kalên xwe, mêvan im li ber te.


Xwedê nalîna wan bihîst, peymana ku bi Îbrahîm, Îshaq û Aqûb re çêkiribû anî bîra xwe.


Xwedê got: “Ezê bi te re bim. Nîşana ku ez te dişînim wê ev be: Gava te gel ji Misrê derxist, hûnê li vî çiyayî xulamiya min bikin.”


Min bi wan re peymanekê çêkir ku ez welatê Kenanê bidim wan ku lê bi xerîbî diman.


Ezê we bikim gelê xwe û bibim Xwedayê we. Hûnê bizanibin ku ez Xwedayê we Xudan im û min hûn ji bin barê Misriyan deranî.


Ezê we bibim wî welatê ku min soz dabû bidim Îbrahîm, Îshaq û Aqûb. Ezê wê derê bikim milkê we. Ez Xudan im.’”


Gava tu di avan re derbas bibî, Ezê bi te re bim. Gava tu di çeman re derbas bibî jî, Wê di ser te re neqelibin. Gava tu di nav êgir re derbas bibî, Tê neşewitî û wê pêta êgir te neşewitîne.


Netirse, çimkî ez bi te re me. Ezê ziriyeta te ji rojhilat bînim, Ezê te ji rojava bidim hev.


Çawa ku rojên berê te ji bav û kalên me re sond xwariye, Tê ji Aqûb re dilsoz, ji Îbrahîm re dilovan bî.


Xwedê ne mirov e Ku derewan bike. Ew ne ji kurê mirovan e Ku fikra xwe biguherîne. Ma ew dibêje û nake? Yan jî soz dide û nake?


Va ye min ev welat da ber we. Herin wî welatî ji xwe re bikin milk ku min ji bav û kalên we Îbrahîm, Îshaq û Aqûb re sond xwaribû ku ez bidim ziriyeta wan.’


Xudan jê re got: “Ev welat ew e ku min ji Îbrahîm, Îshaq û Aqûb re sond xwar û got: ‘Ezê bidim ziriyeta te.’ Min ew bi çavên te nîşanî te da, lê belê tê neçî wê derê.”


Wan tiştên ku hûn ji min hîn bûne, we ji min standine, we ji min bihîstine û we di jiyana min de dîtine, bikin û Xwedayê aştiyê wê bi we re be.


Bi baweriyê, wek yekî xerîb li welatê ku jê re hatibû soz dan, ma û bi hevparên eynî sozê, bi Îshaq û Aqûb re di konan de rûnişt.


Bi vî awayî, çaxê Xwedê xwest ku hê bêtir nîşanî wêrisên sozê bide ku armanca wî nayê guhertin, wî soz da û bi ser de jî sond xwar.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ