2 Xudan li Îshaq xuya bû û jê re got: “Neçe Misrê. Li welatê ku ez ji te re dibêjim rûne.
Xudan ji Avram re got: “Dev ji welatê xwe, ji gelê xwe û ji mala bavê xwe berde û here wî welatê ku ezê nîşanî te bidim.
Xudan li Avram xuya bû û got: “Ezê vî welatî bidim ziriyeta te.” Avram li wir ji Xudan re gorîgehek çêkir ku lê xuya bû.
Gava Avram nod û neh salî bû, Xudan lê xuya bû û got: “Ez Xwedayê Karîndar im, bi min re bimeşe û kamil be.
Xwedê got: “Na! Wê jina te Sara kurekî bîne û tê navê wî Îshaq deynî. Ezê bi wî û ziriyeta wî re peymana xwe her û her berdewam bikim.
Gava Îbrahîm di kela nava rojê de li ber darmaziyên Mamrê, li ber deriyê konê xwe rûniştîbû, Xudan lê xuya bû.
Wê şevê Xudan lê xuya bû û got: “Ez Xwedayê bavê te Îbrahîm im. Netirse, ez bi te re me. Ezê te pîroz bikim û ji bo xatirê xulamê xwe Îbrahîm ziriyeta te zêde bikim.”
Her kî ku bitirse ji Xudan, Ew hînî wî dike riyan.
Tu xwe bispêre Xudan, bike qencî, Li welat rûnê, xwedî bibe bi ewlehî.
Xwedê nalîna wan bihîst, peymana ku bi Îbrahîm, Îshaq û Aqûb re çêkiribû anî bîra xwe.
wê gavê ezê peymana xwe ya ku min bi Aqûb re çêkiriye bi bîr bînim. Erê, ezê peymana ku min bi Îshaq û Îbrahîm re çêkiriye û welêt bi bîr bînim.