Destpêk 18:1 - Kurmanji Încîl

¹ Gava Îbrahîm di kela nava rojê de li ber darmaziyên Mamrê, li ber deriyê konê xwe rûniştîbû, Xudan lê xuya bû.

Destpêk 18:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 12:7

Xudan li Avram xuya bû û got: “Ezê vî welatî bidim ziriyeta te.” Avram li wir ji Xudan re gorîgehek çêkir ku lê xuya bû.

Destpêk 13:18

Avram konên xwe hilanîn û çû Hevronê, li ber darmaziyên Mamrê bi cih bû. Wî li wir gorîgehek ji Xudan re çêkir.

Destpêk 14:13

Yekî ku ji wê derê firar kiribû hat û Avramê Îbranî agahdar kir. Avram, li ber darmaziyên Mamrêyê Amorî rûdinişt. Mamrê û birayên wî Enêr û Eşkol alîgirên Avram bûn.

Destpêk 15:1

Piştî van tiştan gotina Xudan di dîtiniyekê de ji Avram re hat û got: “Netirse Avram. Ez mertalê te me, wê xelata te gelek mezin be.”

Destpêk 17:22

Gava Xwedê peyivîna xwe bi Îbrahîm re xilas kir, ji ba wî çû jor.

Destpêk 18:22

Zilam ji wê derê zivirîn û bi aliyê Sodomê ve çûn. Lê Îbrahîm hê jî li ber Xudan sekinîbû.

Destpêk 20:1

Îbrahîm ji wê Mamrêyê koçî Negevê kir, di navbera Qadêş û Şûrê de bi cih bû. Gava li Gerarê bi xerîbî ma,

Destpêk 26:2

Xudan li Îshaq xuya bû û jê re got: “Neçe Misrê. Li welatê ku ez ji te re dibêjim rûne.

Destpêk 35:27

Aqûb li Mamrê hat ba Îshaqê bavê xwe ku nêzîkî Qîryat-Arbayê bû û Îbrahîm û Îshaq bi xerîbî lê mabûn. Qîryat-Arba Hevron e.

Destpêk 48:3

Aqûb ji Ûsiv re got: “Xwedayê Karîndar li Lûzê, li welatê Kenanê li min xuya bû, ez pîroz û bereket kirim

Derketin 4:1

Mûsa li Xudan vegerand û got: “Lê ku ji min bawer nekin? Guhdariya dengê min nekin û bêjin: ‘Xudan li te xuya nebû!’”

شُله رسولا 7:2

Steyfan got: «Bav û birano! Guhê xwe bidin min. Hê ku bavê me Birahîm li Mezopotamyayê bû, beriya ku ew li Heranê rûne, Xwedayê bi rûmet jê re xuya bû

Îbranî 11:9

Bi baweriyê, wek yekî xerîb li welatê ku jê re hatibû soz dan, ma û bi hevparên eynî sozê, bi Îshaq û Aqûb re di konan de rûnişt.

Îbranî 13:2

Mêvanperweriyê ji bîr nekin. Çimkî bi vê yekê hinekan bê ku bizanin milyaket kirin mêvan.

Yêşû 5:13

Gava Yêşû nêzîkî Erîhayê bû, serê xwe rakir û dît, yekî ku şûrê xwe kişandiye li pêşiya wî disekine. Yêşû çû ba wî û jê re got: “Tu ji me yî yan ji dijmin î?”