Ûsiv ji birayên xwe re got: “Ez li ber mirinê me. Lê bêguman wê Xwedê were alîkariya we û we ji vî welatî bibe wî welatê ku ji Îbrahîm, Aqûb û Îshaq re soza wê dabû.”
Xulamên xwe Îbrahîm, Îshaq û Îsraêl bi bîr bîne. Te ji wan re bi navê xwe sond xwar û got: ‘Ezê ziriyeta we bi qasî stêrên ezmanan zêde bikim. Ezê tevahiya vî welatê ku min soz dabû bidim ziriyeta we. Wê bibe mîrasa wan a herheyî.’”
Çimkî soza ku ji Birahîm û dûndana wî re hat dayîn ku ewê dinyayê mîras bistîne, ne bi riya Şerîetê, lê bi riya rastdariya ku ji baweriyê tê, hat dayîn.
“Wê gavê min li we emir kir û got: ‘Xwedayê we Xudan ev welat da we ku hûn ji xwe re bikin milk. Lê bila hemû şervanên we bi çekên xwe bidin pêşiya birayên me yên Îsraêlî.
Hûn ji ber rastî yan dirustiya dilê xwe naçin welatê wan ku ji xwe re bikin milk. Ji ber xerabiya wan, Xwedayê we Xudan wan li ber we diqewitîne û bi vî awayî ew gotina ku bi sondxwarin dabû bavkalên we, Îbrahîm, Îshaq û Aqûb pêk bîne.