Avram ji wir derbasî herêma çiyayî bû ku dikeve rojhilatê bajarê Bêt-Êlê. Li wir konê xwe veda. Li rojavayê wir bajarê Bêt-Êlê, li rojhilatê wir jî bajarê Ayê hebû. Wî li wir gorîgehek çêkir û bi navê Xudan gazî kir.
Xwedayê Ezmanan Xudanê ku ez ji mala bavê min, ji welatê ku ez lê çêbûbûm anîme, sond xwar û got: ‘Ezê vê herêmê bidim ziriyeta te.’ Wê milyaketê xwe bişîne pêşiya te ku tu karibî ji wê derê jinekê ji kurê min re bînî.
Bi xerîbî li vê derê bimîne. Ezê bi te re bim û te pîroz bikim. Ezê van hemû herêman bidim te û ziriyeta te. Ezê wê sonda ku min ji bavê te Îbrahîm re xwar bînim cih.
Ûsiv ji birayên xwe re got: “Ez li ber mirinê me. Lê bêguman wê Xwedê were alîkariya we û we ji vî welatî bibe wî welatê ku ji Îbrahîm, Aqûb û Îshaq re soza wê dabû.”
Dawid li wir ji Xudan re gorîgehek çêkir û qurbanên aştiyê û şewitandinê pêşkêş kirin. Xudan bersiv da lavakirina wî ya ji bo welêt. Nexweşiya giran ji nava welatê Îsraêl rakir.
Yêşûyê kurê Yosadaq û birayên wî yên kahin, Zerûbbabîlê kurê Şealtiyêl û birayên wî rabûn gorîgeha Xwedayê Îsraêl çêkir. Wan wekî ku di Şerîeta Mûsayê zilamê Xwedê de hatiye nivîsandin, ji bo ku qurbanên şewitandinê li ser pêşkêş bikin, ev gorîgeh çêkir.
Mûsa hemû gotinên Xudan nivîsî. Ew serê sibê zû rabû û wî li qûntara çiyê gorîgehek çêkir. Wî li gorî duwanzdeh eşîrên Îsraêl, duwanzdeh kevirbel çikandin.
Xulamên xwe Îbrahîm, Îshaq û Îsraêl bi bîr bîne. Te ji wan re bi navê xwe sond xwar û got: ‘Ezê ziriyeta we bi qasî stêrên ezmanan zêde bikim. Ezê tevahiya vî welatê ku min soz dabû bidim ziriyeta we. Wê bibe mîrasa wan a herheyî.’”
Xudan ji Mûsa re got: “Rabe ji vî cihî derkeve. Tu û gelê ku te ji welatê Misrê deraniye, herin welatê ku min ji Îbrahîm, Îshaq û Aqûb re sond xwar û got: ‘Ezê wê derê bidim ziriyeta te.’
‘Ji kesên bîst salî û mezintir ku ji Misrê derketin, wê welêt nebînin ku min sond xwariye bidim Îbrahîm, Îshaq û Aqûb. Çimkî wan bi tevahî neda pey min.
Wî bi qasî cihê lingekî jî, bi mîrasî neda wî; lê bi ser ku hê zarokên wî nebûn jî, soz dayê ku ‹vî welatî bi milkîtî bide wî û dûndana wî ya ku li pey wî rabe.›
Îcar soz ji Birahîm û ji dûndana wî re hatin dayîn. Nayê gotin wek ku ji bo gelekan be: «Ji hemû dûndanê re», lê belê wek ku ji bo yekî bi tenê be, dibêje: «Ji dûndana te re», ku ev jî Mesîh e.
Va ye min ev welat da ber we. Herin wî welatî ji xwe re bikin milk ku min ji bav û kalên we Îbrahîm, Îshaq û Aqûb re sond xwaribû ku ez bidim ziriyeta wan.’
Ji Xwedayê xwe Xudan hez bike, guhdariya dengê wî bike û pê ve girêdayî bimîne. Çimkî jiyana te ew e. Wisa bike ku li axa Xudan ji bav û kalên te re, ji Îbrahîm, Îshaq û Aqûb re sond xwar ku bide wan, emrê te dirêj bibe.”
Xudan jê re got: “Ev welat ew e ku min ji Îbrahîm, Îshaq û Aqûb re sond xwar û got: ‘Ezê bidim ziriyeta te.’ Min ew bi çavên te nîşanî te da, lê belê tê neçî wê derê.”
Hûn ji ber rastî yan dirustiya dilê xwe naçin welatê wan ku ji xwe re bikin milk. Ji ber xerabiya wan, Xwedayê we Xudan wan li ber we diqewitîne û bi vî awayî ew gotina ku bi sondxwarin dabû bavkalên we, Îbrahîm, Îshaq û Aqûb pêk bîne.
Evên ha hemû di baweriyê de mirin. Ew negihîştin sozên ku hatibûn dayîn, lê belê ew ji dûr ve dîtin û silav li wan kirin; wan eşkere kir ku ew li ser rûyê erdê xerîb û mêvan in.
Bi baweriyê, gava ku Birahîm hat gazîkirin, da ku here wî cihê ku wê bi mîrasî bistanda, wî li gor peyva Xwedê kir û bêyî ku bizane wê here ku derê, ket rê.