Gava ji Firewn re gotin gel reviyaye, Firewn û karmendên wî fikra xwe guhertin û gotin: “Wey me çi kir? Me Îsraêlî berdan ku herin û me koleyên xwe winda kirin!”
Xudan ji Mûsa re got: “Gava tu vegeriyayî Misrê, pê hêza ku min daye te, hemû nîşanên ku min dane te, li pêşberî Firewn bike. Lê ezê dilê wî hişk bikim û wê gel bernede.
Mûsa got: “Gava ez ji ba te rabim, ezê ji Xudan lava bikim ku sibê kermozan ji te, ji karmendên te û ji gelê te dûr bixe. Lê bila Firewn dîsa hîle neke û ji gel re nebe asteng ku dixwaze qurbanan ji Xudan re serjê bike.”
Îcar mirov bi kelgermiyeke mezin hatin qelandin û çêr kirin navê wî Xwedayê ku desthilatiya wî li ser van belayan heye. Lê ji kirinên xwe yên xerab tobe nekirin û rûmet nedan wî.
Çêlek rasterast di riya Bêtşemeşê re çûn. Bêyî ku bi milê çep û rastê ve averê bibin kirin orînî û çûn. Begên Filîstî heta sînorê Bêtşemeşê li pey wan çûn.
Ev çi dilreqî û serhişkiya we ye ku hûn wekî Misriyan û Firewn dikin? Ma hûn nizanin piştî ku Xwedê gelek bela anîn serê Misriyan ew serbest berdan û kir ku Îsraêlî ji Misrê derkevin?
Lê bila çavê we li ser be. Heke ew bi riya Bêtşemeşê re derbasî welatê xwe bibe, naxwe Xwedê ev belaya mezin bi ser me de şandiye. Heke na emê bizanibin ku ev bela ne ji wî ye lê bi xwe çêbûye.”