Piştî Mûsa û Harûn çûn ba Firewn, wan jê re got: “Xwedayê Îbraniyan Xudan wiha dibêje: ‘Heta kengê tê xwe li ber min nizim nekî? Gelê min berde ku xulamiya min bike.
Çaxê Firewn serhişkî kir û em bernedan, Xudan li welatê Misrê ji pêşiyê mirov bigire heta pêşiyê heywanan, hemû yên pêşî çêbûne kuştin. Ji ber vê yekê em pêşiyê nêr ê heywanan dikin qurban û ji bo kurê xwe yê pêşî jî heywanekî berdêl didin.’
Gava ji Firewn re gotin gel reviyaye, Firewn û karmendên wî fikra xwe guhertin û gotin: “Wey me çi kir? Me Îsraêlî berdan ku herin û me koleyên xwe winda kirin!”
Mûsa ji Xwedê re got: “Gava ez herim ba gelê Îsraêl û ji wan re bêjim: ‘Xwedayê bav û kalên we ez şandim’ û ew ji min re bêjin: ‘Navê wî çi ye?’ wê gavê ezê ji wan re çi bêjim?”
“Wê rîspiyên gelê Îsraêl guhdariya dengê te bikin û hûnê bi hev re herin ba Padîşahê Misrê û bêjin: ‘Xwedayê Îbraniyan Xudan rastî me hat. Niha destûr bide me, ji bo ku em ji Xwedayê xwe Xudan re qurban serjê bikin, em sê rojan di beriyê de rêve herin.’
Xudan ji Mûsa re got: “Serê sibê zû rabe, li ber Firewn bisekine. Çaxê ew diçe ber avê, jê re bêje: ‘Xudan wiha dibêje: Gelê min berde ku xulamiya min bike.
Xudan ji Mûsa re got: “Serê sibê zû rabe, li ber Firewn bisekine û jê re bêje: ‘Xwedayê Îbraniyan Xudan wiha dibêje: Gelê min berde ku xulamiya min bike.
Min Koreş bi edaletê hişyar kir, Ezê hemû riyên wî rast bikim. Bêyî ku berdêl û diyarî bistîne Wê bajarê min ava bike Û sirgûniyên min berde” Xudanê Karîndar dibêje.