Mûsa ji Xwedê re got: “Gava ez herim ba gelê Îsraêl û ji wan re bêjim: ‘Xwedayê bav û kalên we ez şandim’ û ew ji min re bêjin: ‘Navê wî çi ye?’ wê gavê ezê ji wan re çi bêjim?”
Lê Mûsa ji Xudan lava kir û got: “Ezbenî ya Reb! Ne duh, ne pêr û ne jî, ji dema tu ji xulamê xwe re dibêjî heta niha, ez ne zilamê peyivînê me. Zimanê min giran e.”
Ez bi kê re bipeyivim? Ez kê hişyar bikim ku guhdarî bike? Va ye, guhê wan giran in, ew baş nabihîzin. Gotina Xudan li gorî wan riswabûnek e, Dilê wan pê şa nabe.
Misrî, Cihûdayî, Edomî, Emmonî, Moavî û hemû kesên ku li beriyê dijîn û kesên porê li kêlekên serê xwe diqûsînin. Çimkî tevahiya van miletan bêsinet in û tevahiya Mala Îsraêl di dil de bêsinet in.”
û ji ber vê yekê min dijminatî kir û ew birin welatê dijminên wan, heke wê demê dilên xwe yên bêsinet nizim bikin û bi cezayê gunehê ku kirine qebûl bikin,
Ji bo ku hûn bi hemû dilê xwe û bi hemû canê xwe ji Xwedayê xwe Xudan hez bikin, wê Xwedayê we Xudan dilê we û dilê ziriyeta we sinet bike ku hûn bijîn.