Ûsiv ji birayên xwe re got: “Ez li ber mirinê me. Lê bêguman wê Xwedê were alîkariya we û we ji vî welatî bibe wî welatê ku ji Îbrahîm, Aqûb û Îshaq re soza wê dabû.”
Paşê Dawid ji tevahiya civatê re got: “Pesnê Xwedayê xwe Xudan bidin!” Bi vî awayî tevahiya civatê, pesnê Xwedayê bavkalên xwe Xudan da. Serê xwe tewandin û li ber Xudan û padîşah deverû çûn erdê.
wê gavê ji wan re bêjin: ‘Ev qurbana Cejna Xudan a Derbasbûnê ye. Çimkî gava Xudan li Misriyan xist, di ser malên me re derbas bû û em xilas kirin.’” Gelê Îsraêl deverû çû erdê û perizî.
Paşê Xudan ji Mûsa re got: “Ezê di nav ewrekî tarî de bêm ba te, gava ez bi te re bipeyivim bila gel bibihîze û her û her baweriyê bi te bîne.” Mûsa ya ku gel jê re gotibû gihand Xudan.
Niha here û hemû rîspiyên gelê Îsraêl bicivîne û ji wan re bêje: ‘Xwedayê bav û kalên we, Xwedayê Îbrahîm, Îshaq û Aqûb Yahwe li min xuya bû û wiha got: Ji nêzîk ve bala min li ser we ye û min a ku li Misrê bi we kirin dît.
“Wê rîspiyên gelê Îsraêl guhdariya dengê te bikin û hûnê bi hev re herin ba Padîşahê Misrê û bêjin: ‘Xwedayê Îbraniyan Xudan rastî me hat. Niha destûr bide me, ji bo ku em ji Xwedayê xwe Xudan re qurban serjê bikin, em sê rojan di beriyê de rêve herin.’
Wê ev der bibin milkê bermayiyên Mala Cihûda. Wê li ser wê keriyên xwe biçêrînin Û bi şev li malên Aşqelonê razên. Çimkî Xwedayê wan Xudan wê hay ji wan hebe Û wê bermayiyên wan vegerîne firehiya berê.
Yên ser erdê kevirî ew in ku çaxê gotina Xwedê dibihîzin, wê bi dilxweşî qebûl dikin; lê ew bê ra ne, baweriya wan heta bi demekê ye û di wextê ceribandinê de ew ji rê derdikevin.