Piştî Mûsa û Harûn çûn ba Firewn, wan jê re got: “Xwedayê Îbraniyan Xudan wiha dibêje: ‘Heta kengê tê xwe li ber min nizim nekî? Gelê min berde ku xulamiya min bike.
Nîvê şevê Xudan li hemû nixuriyên li welatê Misrê xistin. Ji nixuriyê Firewn ê li ser têxt bigire heta nixuriyê girtiyê hepsê, wî hemû nixuriyên mirov û heywanan kuştin.
Çaxê Firewn serhişkî kir û em bernedan, Xudan li welatê Misrê ji pêşiyê mirov bigire heta pêşiyê heywanan, hemû yên pêşî çêbûne kuştin. Ji ber vê yekê em pêşiyê nêr ê heywanan dikin qurban û ji bo kurê xwe yê pêşî jî heywanekî berdêl didin.’
Mûsa her tiştê ku Xudan ji bo xatirê Îsraêliyan bi Firewn û Misriyan kiriye, tengasiyên ku di rê de kişandibûn û Xudan ew çawa rizgar kirine, yek bi yek ji xezûrê xwe re gotin.
“Wê rîspiyên gelê Îsraêl guhdariya dengê te bikin û hûnê bi hev re herin ba Padîşahê Misrê û bêjin: ‘Xwedayê Îbraniyan Xudan rastî me hat. Niha destûr bide me, ji bo ku em ji Xwedayê xwe Xudan re qurban serjê bikin, em sê rojan di beriyê de rêve herin.’
Wan wisa kir. Harûn gopalê xwe dirêj kir û li toza erdê xist. Li ser mirovan û heywanan pêşû tije bûn. Li seranserê welatê Misrê tevahiya toza erdê bû pêşû.
Xudan ji Mûsa re got: “Serê sibê zû rabe, li ber Firewn bisekine. Çaxê ew diçe ber avê, jê re bêje: ‘Xudan wiha dibêje: Gelê min berde ku xulamiya min bike.
Xudan ji Mûsa re got: “Serê sibê zû rabe, li ber Firewn bisekine û jê re bêje: ‘Xwedayê Îbraniyan Xudan wiha dibêje: Gelê min berde ku xulamiya min bike.