Zilam jê re got: “Kê tu li ser serê me kirî serek û dadger? Wekî ku te yê Misrî kuşt, tu dixwazî min jî bikujî?” Mûsa tirsiya û di dilê xwe de got: “Êdî ev tişt kifş bûye.”
Xwedê ji Mûsa re got: “Tê ji gelê Îsraêl re wiha bêjî: ‘Xwedayê bav û kalên we, Xwedayê Îbrahîm, Xwedayê Îshaq û Xwedayê Aqûb Yahwe ez şandim ba we.’ Navê min her û her ev e. Nifş bi nifş ezê wiha bêm bibîranîn.
Niha here û hemû rîspiyên gelê Îsraêl bicivîne û ji wan re bêje: ‘Xwedayê bav û kalên we, Xwedayê Îbrahîm, Îshaq û Aqûb Yahwe li min xuya bû û wiha got: Ji nêzîk ve bala min li ser we ye û min a ku li Misrê bi we kirin dît.
“Wê rîspiyên gelê Îsraêl guhdariya dengê te bikin û hûnê bi hev re herin ba Padîşahê Misrê û bêjin: ‘Xwedayê Îbraniyan Xudan rastî me hat. Niha destûr bide me, ji bo ku em ji Xwedayê xwe Xudan re qurban serjê bikin, em sê rojan di beriyê de rêve herin.’
Lê Mûsa ji Xudan lava kir û got: “Ezbenî ya Reb! Ne duh, ne pêr û ne jî, ji dema tu ji xulamê xwe re dibêjî heta niha, ez ne zilamê peyivînê me. Zimanê min giran e.”