Xudan bi Mûsa re, wekî zilamekî ku bi hevalê xwe re dipeyive, dipeyivî. Piştre Mûsa dizivirî artêşgehê. Lê Yêşûyê kurê Nûn ê zilamê xort ê xizmetkarê wî, ji kon dernediket.
Wî got: “Ya Reb, heke dilê te bi min xweş be, ez hêvî dikim, kerem bike bi me re were. Çimkî ev miletekî serhişk e. Neheqî û gunehên me bibexişîne û me bike mîrasa xwe.”
Ezê werim xwarê û li wir bi te re bipeyivim. Ezê ji ruhanîtiya li ser te hilînim û bidim wan. Ji bo ku tu tenê hilnegirî, wê gel vî barî bi te re hilgire.
Gava Mûsa ji bo ku bi Xudan re bipeyive ket Konê Hevdîtinê, ji ser derxûnê li ser Sindoqa Şahidiyê, dengekî bihîst ku ji navbera du xerûban hat. Xudan bi vî awayî pê re peyivî.
Xudan ji Mûsa re got: “Va ye roja mirina te nêzîk bû. Gazî Yêşû bike. Hûn li Konê Hevdîtinê werin bisekinin, ezê wî peywirdar bikim.” Mûsa û Yêşû çûn û li Konê Hevdîtinê sekinîn.