Gava Xudan hûn birin welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Hîwî û Yevûsiyan, welatê ku Xudan ji bav û kalên we re sond xwaribû bide we û şîr û hingiv jê diherike, divê hûn di vê mehê de vê cejnê pîroz bikin.
Min soz da, ezê we ji tengasiya Misrê rizgar bikim û we derînim welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan ê ku şîr û hingiv jê diherike.’
Loma ez hatim ku wan ji destê Misriyan rizgar bikim. Ez hatim ku wan ji wî welatî derînim û bişînim welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan, wî welatê xweş û fireh ê ku şîr û hingiv jê diherike.
Xudan ji Mûsa re got: “Ji gelê Îsraêl re bêje: ‘Hûn miletekî serhişk in. Heke ez demeke kurt di nav we de bimînim, ezê we tune bikim. Niha xemlên xwe yên girêdayî vekin ku ez bizanim ezê çi bi we bikim.’”
Wî got: “Ya Reb, heke dilê te bi min xweş be, ez hêvî dikim, kerem bike bi me re were. Çimkî ev miletekî serhişk e. Neheqî û gunehên me bibexişîne û me bike mîrasa xwe.”
Loma ezê sonda xwe ya min ji bav û kalên we re xwaribû pêk bînim ku welatê şîr û hingiv jê diherike bidim wan, çawa ku hûn îro lê ne.’” Min bersiv da û got: “Amîn, ya Xudan!”
Lê min ji we re got: Hûnê axa wan mîras bistînin. Ezê wî welatê ku şîr û hingiv jê diherike bi milkî bidim we. Xwedayê we Xudanê ku hûn ji miletên din veqetandin ez im.
Çil salan, heta ku tevahiya gel û şervanên ji Misrê derketibûn mirin, Îsraêlî li beriyê geriyan. Wan guhdariya dengê Xudan nekir û Xudan sond xwar ku wê welatê ku şîr û hingiv jê diherike û ji bav û kalên me re soz dabû ku wê bide me, nîşanî wan nede.
“Loma gotina Xwedayê Îsraêl Xudan ev e: ‘Bi rastî jî min gotibû ku mala te û mala bav û kalên te heta hetayê wê bi min re bimeşin.’ Lê niha gotina Xudan ev e: ‘Bila ev ji min dûr be! Kesê ku min rûmetdar bike, ezê jî rûmetdar bikim. Lê kesê ku min nehesibîne, wê biçûk bê xistin.