Tê li ber wan neçî ser çokan û xulamiya wan nekî. Çimkî ez, Xwedayê te Xudan, Xwedayekî xîretkêş im. Ez hesabê sûcên kesên ji min nefret dikin, ji zarokên wan, ji neviyên wan, ji nifşê sisêyan û çaran jî dipirsim.
Min soz da, ezê we ji tengasiya Misrê rizgar bikim û we derînim welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan ê ku şîr û hingiv jê diherike.’
Mûsa ji Xudan re got: “Tu ji min re dibêjî ku gel derîne, lê te ji min re negot ku tê kê bi min re bişînî. Te ji bo min got: ‘Ez te bi navê te dinasim û dilê min bi te xweş e.’
Di tevahiya tengasiya wan de ew aciz bû. Milyaketê ku ji hizûra wî hat ew rizgar kirin. Erê, Xudan bi hezkirin û rehma xwe ew rizgar kirin, Ew hildan û di hemû rojên borî de ew hilgirtin.
Xudan li ser vî gelî wiha dibêje: “Wan ji gerê hez kir Û ji lingê xwe re nebûn asteng. Loma Xudan ji wan ne razî ye, Niha wê neheqiyên wan bi bîr bîne, Wê ji ber gunehên wan, ceza bike.”
Xwedayê Îsraêl Xudan ji şivanên ku rêberiya gelê min dikin re wiha dibêje: “Kesên keriyê min belav kir û ajot, hûn in! We destê xwe dirêjî wan nekir. Lê ezê ji bo karên we yên xerab, destê xwe li dijî we rakim!” Ev e gotina Xudan.
Ew ji min re qurban serjê dikin, Ew bixwe jî dixwin. Lê dîsa jî Xudan ji wan qurbanan ne razî ye. Wê niha neheqiyên wan bîne bîra xwe, Wê cezayê gunehên wan bide; Wê vegerin Misrê.
Bi vî awayî hemû xwîna bêsûc a ku li ser rûyê erdê hatiye rijandin, wê bikeve stûyê we: Ji xwîna Habîlê rast heta bi xwîna Zekeryayê Kurê Berexya yê ku we di navbera Perestgeh û gorîgehê de kuşt.