Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Derketin 32:14 - Kurmanji Încîl

14 Bi vî awayî Xudan fikra xwe guhert û xerabiya ku gotibû, bi gelê xwe nekir.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Derketin 32:14
20 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Xudan ji afirandina mirovan poşman bû û dilê wî êşiya.


Dema milyaket ji bo Orşelîmê tune bike destê xwe dirêj kir, Xudan fikra xwe ya hilweşandinê guhert. Ji milyaketê ku gel tune dikir re got: “Bes e! Destê xwe bikişîne.” Milyaketê Xudan li ber bêndera Arawnayê Yevûsî disekinî.


Xwedê milyaketek şand ku Orşelîmê tune bike. Lê dema milyaket dikir wê tune bike, Xudan ew dît û fikra xwe ya hilweşandinê guhert. Ji milyaketê ku tune dikir re got: “Bes e! Destê xwe bikişîne.” Milyaketê Xudan, li ber bêndera Ornanê Yevûsî disekinî.


Loma wî got, wiyê ew tune bikirana, Eger evdê wî yê bijartî Mûsa, li şeqara li pêşberî wî ranewestiya, Û xezeba wî neziviranda, wiyê ew tune bikirana.


Ji bo xatirê wan, peymana xwe bibîr anî, Li gor mezinbûna kerema xwe, dilovanî li wan kir.


Heke tu bi min xweş be, ji kerema xwe riyên xwe nîşanî min bide ku ez te çêtir nas bikim û dilê te bi min xweş be. Herwiha ji bîr neke, ev milet gelê te ye.”


Lê heke ew miletê ku min li ser gotiye, dev ji xerabiya xwe berde, ezê li ser pîlana xwe ya xerakirinê, fikra xwe biguherînim.


Niha rê û kirinên xwe rast bikin û guh bidin dengê Xwedayê xwe Xudan. Wî çaxî wê Xudan jî fikra xwe biguherîne û pêk neyîne ku xerabiya ku gotibû wê bîne serê we.


“Ma Hîzqiyayê Padîşahê Cihûdayê û gelê Cihûda ew kuşt?! Qey ew ji Xudan netirsiyan, li hizûrê wan lavayî Xudan nekir? Loma Xudan fikra xwe guhert û xerabiya ku gotibû ezê bînim serê wan, pêk nehat. Lê niha em bixwe belayeke mezin tînin serê xwe.”


Ne cilên xwe, dilê xwe biçirînin Û li Xwedayê xwe Xudan vegerin. Çimkî ew keremdar û dilrehm e, Zû hêrs nabe, dilovaniya wî zêde ye, Dev ji cezakirinê berdide.


Li ser vê yekê Xudan fikra xwe guhert û got: “Wê ev yek çênebe.”


Li ser vê yekê Reb Xudan fikra xwe guhert û got: “Wê ev jî çênebe.”


Xwedê kirinên Nînowayiyan dît. Ew ji gunehên xwe zivirîbûn. Li wan hat rehmê, fikra xwe guhert. Tiştê ku soz dabû bîne serê wan, nekir.


Wî ji Xudan re dua kir û got: “Ax, ya Xudan, hê gava ez li welatê xwe bûm, ma min ev negot? Ji ber vê yekê ez yekser reviyam Tarşîşê. Min dizanibû tu Xwedayekî keremdar û dilrehm î, tu zû hêrs nabî, dilovaniya te zêde ye û tu dev ji cezakirinê berdidî.


Xudan got: “Min li ser gotina te ew bexişandin.


“Çawa ku min berê kiribû, çil şev û çil rojan li çiyê mam. Xudan dîsa lavakirina min bihîst û nexwest we tune bike.


Pêşî min got: Ezê wan tarûmar bikim, Ezê bîranîna wan ji nav mirovan rakim.


“Wê Xudan gelê xwe rast derxe. Gava ew bibîne ku hêza wan diqede, Tu kesê ne azad ne jî girtî nemîne, Wê dilê wî bi xulamên wî bişewite.


Gava Xudan ji bo wan dadgerek derdixist, Xudan pê re bû û wî dadgerî di hemû rojên xwe de ew ji destê dijminê wan rizgar dikir. Çimkî Xudan ji ber nalîna wan a ku zordaran tengasî dida wan, li ber wan diket.


“Ez poşman bûm ku min Şawûl kir padîşah. Çimkî êdî ji pey min vegeriya û gotinên min bi cih neanî.” Hêrsa Samûêl rabû û tevahiya şevê hewar û gaziyê xwe bir Xudan.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ