“Ji bo deriyê hewşê, wê perdeyeke binexş ya dirêjahiya bîst gazî û ji kitanê tenik honandî û tayên sor, binevşî û şînê tarî hatiye çêkirin hebe. Wê çar stûn û çar binikên wê hebin.
Wê Harûn û kurên xwe ji êvarê heta serê sibê, li hizûra Xudan qendîlê pêxistî bihêlin ku li Konê Hevdîtinê, li derveyî perdeya li ber Sindoqa Şahidiyê. Wê ev ji bo hemû nifşên gelê Îsraêl, qanûneke herheyî be.”
Wî dilê wan bi şehrezayî tije kir ku ew di her karê ku hosteyî jê re dixwaze de, di karê necarî, di karê çêkirina rîsê tayên sor, binevşî û şînê tarî û kitanê tenik de, di karê honandin û nexişandinê de, di her cure hostiyê de afirîner bin.
Tevahiya mirovên jêhatî yên nav xebatkaran, mesken ji deh perdeyan çêkir. Wan ew bi kitanê tenik honandî û tayên sor, binevşî û şînê tarî çêkirin. Li ser wan jî xerûb bi hosteyî hatin xemilandin.
“Piştre wê ji bo gel nêriyê pêşkêşiya paqijiyê serjê bike, xwîna wî bibe pişt perdeyê û çawa ku bi xwîna conegê kir, wê xwîna nêrî jî bi ser derxûn ve û bi pêşiya derxûn ve bireşîne.
Xudan ji Mûsa re got: “Ji kekê xwe Harûn re bêje bila herdem neçe Cihê Herî Pîroz. Heke herdem pişt perdeyê û nêzîkî derxûnê ku li ser Sindoqa Peymanê ye biçe, wê bimire. Çimkî ez li ser derxûn, di nav ewran de xuya dibim.