Li pêşberê wî du şahidên derewîn bidin rûniştandin. Bila bêjin: ‘Te nalet li padîşah û Xwedê kir’ bila li dijî wî şahidiyê bikin û wî derxin derve. Paşê wî bidin ber keviran û bikujin.”
Di dilê xwe de jî çêrî padîşah neke Û li odeya razanê çêrî dewlemendan neke. Çimkî çivîka ezmanan deng dibe Û yên ku baskên wan hene peyvê radigihînin.
Kesê çêrî navê Xudan bike wê esse bê kuştin. Wê tevahiya civakê esse wî bide ber keviran. Çi xerîb, çi welatî, her kesê çêrî navê Xudan bike wê bê kuştin.
Hingê Pawlos ji wî re got: «Ey dîwarê spîkirî, Xwedê wê li te bixe! Tu li wir rûniştî yî ku li gor Şerîetê dîwana min bikî, ma tu li dijî Şerîetê emir dikî ku li min bixin?»
bi taybetî jî yên ku li pey xwesteka pîs ên nefsê dikevin û desthilatî kêm dibînin, ji bo cezakirinê heta Roja Dawî hiltîne. Evên curetkar û qure, ji çêrkirina yên xweyî rûmet natirsin.
Va ye tu bi çavên xwe dibînî ku Xudan çawa di şikeftê de te da destê min. Hinekan xwest ku ez te bikujim, lê ez li ber te ketim. Min got: ‘Ez destê xwe li xweyê xwe ranakim, ji ber ku ew kifşkiriyê Xudan bi xwe ye.’