15 Lê heke xweyî wê gavê li wir be, wê bergîdanê nede. Heke heywan hatibe kirêkirin, wê tenê destmiza kirê bê dayîn.
Hûn çiqas qelen û diyarî bixwazin ezê bidim. Tenê keçikê bidin min.”
“Gava kesek ji cîranê xwe heywanekî bi deyn bistîne û gava xweyî ne li wir e, ew zirar bibîne yan bimire, divê bergîdanê bide û aştiyê bike.
“Gava zilamek keçikeke bakîre ku ne bi dergistî ye bixapîne û pê re razê, divê ew qelenê wê bide û pê re bizewice.
Beriya wan rojan destmiza mirovan û bihayê heywanan tunebûn. Ji ber neyaran, tu kes bi ewlehî nediçû û nedihat. Min berê her kesî dabû hev.
wê zilamê bi keçikê re razaye, pêncî şekelê zîv bide bavê keçikê. Wê keçik bibe jina wî, çimkî wî ew xera kiriye. Wê zilam di tevahiya emrê xwe de nikaribe jinikê berde.