Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Derketin 20:5 - Kurmanji Încîl

5 Tê li ber wan neçî ser çokan û xulamiya wan nekî. Çimkî ez, Xwedayê te Xudan, Xwedayekî xîretkêş im. Ez hesabê sûcên kesên ji min nefret dikin, ji zarokên wan, ji neviyên wan, ji nifşê sisêyan û çaran jî dipirsim.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Derketin 20:5
65 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Di serdema Dawid de, sê salan li ser hev xela hebû. Dawid ji Xudan pirsî. Xudan got: “Şawûl û malbata wî destbixwîn in. Wî Gîvonî dan kuştin.”


Emê wan bikujin û li bajarê Gîvaya Şawûlê kifşkiriyê Xudan, li hizûra Xudan daleqînin.” Padîşah got: “Ezê wan bidim we.”


Êlyas got: “Ez ji bo Xwedayê Karîndar Xudan gelekî xîretkêş bûm. Lê gelê Îsraêl dev ji peymana te berda, gorîgehên te hilweşandin û pêxemberên te bi şûr kuştin. Ez bi tenê mame û ketine pey min ku min jî bikujin.”


“Ahav çawa li ber min nizim bû te dît? Madem li ber min nizim bû, ezê di rojên wî de xerabiyê neşînim. Lê ezê di rojên kurê wî de xerabiyê bişînim ser mala wî.”


Xudan bi wan re peyman çêkiribû, emir dabû wan û gotibû: “Hûnê neperizin îlahên din û li ber wan deverû neçin erdê. Xulamiya wan nekin û ji wan re qurbanan serjê nekin.


Ew milet diperizîn Xudan, lê xulamiya pûtên wan jî dikirin. Bav û kalên wan çawa kiribûn, kur û neviyên wan jî heta îro jî wisa dikin.


Lê ji ber her hêrskirinên ku Minaşşe li dijî Xudan kir, Xudan ji Cihûda gelekî hêrs bû û ji vê hêrsbûna xwe ya mezin û gurbûyî venegeriya.


Bila Xudan di vî karî de xulamê xwe bibexişîne. Gava xweyê min ji bo perizînê, bikeve perestgeha Rîmmon û bixwaze ku ez hevaltiya wî bikim, li perestgeha Rîmmonê îlah ezê jî deverû herim erdê. Gava ez li perestgeha Rîmmon deverû çûm erdê, bila Xudan ji ber vî karî, xulamê xwe bibexişîne.”


Ji ber vê yekê, heta hetayê wê kotîbûna Naeman, bi te û bi ziriyeta te re be.” Bi vî awayî Gêhazî, ji ba Êlîşa, bi laşekî wek berfê spî yê kotîbûyî derket.


Hûn dibêjin: ‘Xwedê berdêla xerabiya wan Ji zarokên wan re dihêle.’ Bila ew bi xwe bikişînin û bizanibin çawa ye.


Zarokên wî ji ewlebûnê dûr in, Li ber dergehê dadgehê diperçiqin, Kes wan rizgar nake.


Bila sûcên bav û kalên wan, bên bibîranîn li pêş Xudan, Bila neyê paqijkirin gunehê diya wî!


Bi pûtên xwe yên qewirandî ew didexisandin, Bi cihên wan ên bilind, ew hêrs dikirin,


Tu gunehê bav û kalên me, bibîr neyne li hember me, Tu dilovaniya xwe zû nîşan de ji bo me, Çimkî em gellek nizim bûn.


Yên ku ji min nefret dikin, wê serî li ber min danîna, Wê ev rewşa wan her û her bajota.


Tê li pêş îlahên wan neçî ser çokan. Tê xulamiya wan nekî û karên wan nekî. Lê divê tu îlahên wan hilweşînî û kevirbelên wan perçe bikî.


Çimkî tê neperizî îlahan. Ez Xudan im û navê min Xîret e. Xwedayekî xîretkêş im.


Lê kesê xwe ji min dûr dixe, Zorê li canê xwe dike. Hemû kesên ji min nefret dikin, Ji mirinê hez dikin.”


Ew ji bo mirovan bi kêrî agirpêxistinê tê. Mirov ji wê distîne û germ dibe. Ew wê pêdixe û nan dipêje. Paşê îlahekî çêdike û diperizê! Dike pûtek û li berê deverû diçe erdê!


Tu kesek ji wan nayîne bîra xwe, Zanîn û fêmdarî jî tuneye ku bêjin: “Min nîvdarekî di êgir de şewitand Û li ser perengên êgir nan pijand. Min goşt biraşt û xwar. Ma ez bi ya ku maye pûtekî kirêt çêkim? Ma ez li ber perçeyekî darî deverû herim erdê?”


Gotina Xudan ev e: “Loma ezê careke din li dijî we dozê vekim, Ezê li dijî neviyên we jî dozdar bim.


Tu bi hezaran re dilsoziyê dikî, lê bergîdana gunehên bavan tînî serê kuran. Tu Xwedayê mezin û hêzdar î. Navê te Xudanê Karîndar e.


Reb Yehoyaqîmê Padîşahê Cihûdayê û hin taximên li Mala Xwedê kir destê Nebûxadnessar. Nebûxadnessar ew bi xwe re birin welatê Şînarê û danîn nav xezîneya mala îlahê xwe.


Ew me rizgar neke jî, tu bizanibe ku ya padîşah, emê ji îlahên te re xulamiyê nekin û neperizin peykerê zêrîn ê ku te daniye.”


ezê bi hêrs berê xwe bidim wî kesî û malbata wî. Ezê wî û her kesê li pey wî bi Molek bêbextî bike ji nav gelê xwe bavêjim.


“‘Hûnê ji bo xwe pûtan çênekin, kevirbel an pûtên qewirandî daneyînin û li welatê xwe kevirên qewartî çênekin ku hûn li ber wan herin ser çokan. Çimkî ez Xwedayê we Xudan im.


Hûnê goştê kurên xwe, goştê keçên xwe bixwin.


Xudan, Xwedayekî xîretkêş û heyfgir e, Xudan heyfê bistîne û tije xezeb e. Xudan heyfa xwe ji neyarên xwe distîne Û kîndarê dijminê xwe ye.


“‘Xudan zû hêrs nabe Û dilovaniya wî zêde ye. Ew guneh û xerabiyê dibexişîne Lê sûcdaran bêceza nahêle. Hesabê xerabiya bavan ji kuran, Ji nifşê sisêyan û çaran dipirse.’


Wê zarokên we çil salan li beriyê wekî şivanan aware bigerin û heta hemû cendekên we li beriyê nemînin, wê berdêla nedilsoziya we bikişînin.


“Pînehasê kurê Êlezarê kurê Harûnê Kahin kir ku xezeba min ji ser gelê Îsraêl vegere. Wî ji bo xatirê min xîretkêşiyeke wisa nîşan da ku ez bi xîretkêşiya xwe dawiya gelê Îsraêl neyînim.


û jê re got: «Eger tu li ber min herî ser çokan û biperizî min, ezê van hemûyan bidim te.»


«Eger dinya ji we nefret bike, bizanin ku beriya we, ji min nefret kiriye.


Dinya nikare ji we nefret bike, lê ji min nefret dike, çimkî ez şahidiyê dikim ku kirinên dinyayê xerab in.


Şagirtên wî jê pirsîn: «Mamoste, kê guneh kir ku ev mirov kor hat dinyayê? Wî bi xwe an dê û bavê wî?»


ketmê dikin, ji Xwedê nefret dikin, serxweçûyî ne, pozbilind û pesinker in, karên xerab saz dikin û bi ya dê û bavê xwe nakin,


Çimkî fikirîna li gor nefsê dijminahiya li hember Xwedê ye, ew bi ya Şerîeta Xwedê nake û hem jî nikare bike.


Ma em dixwazin Xudan hêrs bikin? Ma em ji wî hêzdartir in?


Wan bi tiştên ne Xwedê ne, Bi pûtan xîreta min bilind kir. Ezê jî bi kesên ku ne gel in wan bihesidînim, Bi miletekî ehmeq wan hêrs bikim.


Çaxê ez şûrê xwe yê birqavêj tûj bikim Û ji bo dadbarkirinê bidim destê xwe, Ezê ji dijminên xwe tolê hilînim, Bergîdana kesên ji min nefret dikin bidim.


Çimkî Xwedayê we Xudan agirekî wisa ye ku dixwe û tune dike. Ew, Xwedayê xîretkêş e.


Lê kesên ji min hez dikin û emrên min pêk tînin, ez bi hezar nifşan ji bo wan dilsoz im.


Tê li ber wan neçî ser çokan û xulamiya wan nekî. Çimkî ez, Xwedayê te Xudan, Xwedayekî xîretkêş im. Ez hesabê sûcên kesên ji min nefret dikin, ji zarokên wan, ji neviyên wan, ji nifşê sisêyan û çaran jî dipirsim.


Çimkî Xwedayê we Xudanê ku di nav we de ye, Xwedayekî xîretkêş e. Bila hêrsa Xwedayê we Xudan li we ranebe û we ji ser rûyê erdê tune neke.


û kesên jê nefret dikin bergîdana wan dide û tune dike. Ew di tunekirina kesên jê nefret dikin de dereng namîne.


Hey zînakarno! Ma hûn nizanin ku dostaniya bi dinyayê re, dijminahiya bi Xwedê re ye? Loma kî ku bixwaze bibe dostê dinyayê, xwe dike dijminê Xwedê.


Heke hûn peymana ku Xwedayê we Xudan li we emir kiriye binpê bikin, herin xulamiya îlahan bikin û li ber wan herin ser çokan, wê hêrsa Xudan li dijî we rabe û hûnê yekser li ser vî welatê qenc ê ku daye we tune bibin.”


Bi miletên di nav we de dimînin re tevlihev nebin. Navên îlahên wan hilnedin û bi wan sond nexwin. Xulamiya wan nekin û li ber wan neçin ser çokan.


Yêşû ji gel re got: “Hûn nikarin xulamiya Xudan bikin. Çimkî ew Xwedayekî pîroz e. Ew Xwedayekî xîretkêş e. Ew guneh û neheqiyên we bi hêsanî nabexişîne.


Lê gava dadger dimiriya, dizivirîn û ji bav û kalên xwe bêtir xera dibûn. Wan dîsa dida pey îlahan, xulamiya wan dikirin û li ber wan deverû diçûn erdê. Wan dev ji tu kar û riya serhişkiyê bernedida.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ