Minaşşe ne bi tenê bi Cihûdayê tiştên di çavê Xudan de xerab in da kirin, wî herwiha ewqas xwîna bêsûcan rijand ku Orşelîmê ji seriyekî heta seriyê din tije kir.
Heke gayek ji berê ve boçker be û xweyê wî hatibe hişyarkirin lê xweyî bergiriya vê yekê nekiribe û ga mêr an jinekê bikuje, wê gê bidin ber keviran. Wê xweyê wî jî bê kuştin.
Çimkî, va ye Xudan ji cihê xwe dertê. Wê ji ber neheqiyên wan, Şêniyên dinyayê ceza bike. Wê dinya xwîna li ser xwe derxe meydanê, Wê kuştiyan êdî veneşêre.
Lê baş bizanibin, heke hûn min bikujin, hûnê xwîna bêsûcekî bixin ser xwe û ser vî bajarî û şêniyên wî. Çimkî bi rastî jî, ji bo ez tevahiya van gotinan ji we re bêjim, Xudan ez şandim ba we.”
Gava xelkê giravê dît ku marek bi destê wî ve daleqaye ji hev re gotin: «Bêguman, ev mirov mêrkuj e; bi ser ku ew ji deryayê xilas bû jî, Heq nehişt ku ew bijî.»
Ew emrê ku dibêje: «Zînayê neke», «Nekuje», «Nedize», «Çavê xwe neavêjê tiştekî» û eger emrekî din hebe, hemû dikevin nav vê gotinê: «Wek ku tu ji xwe hez dikî, ji cîranê xwe hez bike.»
zikreşî, serxweşî, kêfkirina bi harîtî û sefahet û tiştên wek van in. Wek ku min berê ji we re got, ez careke din dibêjim: Yên ku tiştên weha dikin, Padîşahiya Xwedê mîras nastînin.
Em dizanin ku Şerîet ne ji bo yên rast tê dayîn, lê ji bo yên neheq û serhişkan, ji bo jixwedênetirs û gunehkaran, ji bo nepaqij û nepakan, ji bo dêkuj û bavkujan, ji bo mêrkuj û
