5 Li ser vê yekê heke hûn bi baldarî guh bidin dengê min û bi peymana min ve girêdayî bimînin, hûnê di nav hemû gelan de bibin milkê min bi xwe. Çimkî tevahiya dinyayê ya min e.
Çimkî gava te bav û kalên me ji Misrê deranîn, wekî te bi riya xulamê xwe Mûsa gotibû, ji bo bibin mîrasa te, te ew ji hemû gelên dinyayê veqetandin, ya Reb Xudan!”
Mûsa got: “Heke hûn bi baldarî guhê xwe bidin dengê Xwedayê xwe Xudan û ya ku li ber çavê wî rast e bikin, guh bidin emrên wî û miqateyê hemû qanûnên wî bin, ezê wan nexweşiyên ku min dane Misriyan, yekê jî nedim we. Çimkî yê ku şifayê dide we ez im, ez Xudan im.”
Wî got: “Ya Reb, heke dilê te bi min xweş be, ez hêvî dikim, kerem bike bi me re were. Çimkî ev miletekî serhişk e. Neheqî û gunehên me bibexişîne û me bike mîrasa xwe.”
“‘Lê wê rojê ezê herêma Goşenê cuda bikim. Çimkî gelê min li wir rûdine. Wê li wir kermoz tunebin. Bi vî awayî tê bizanibî ku li vî welatî Xudan ez im.
Mûsa jê re got: “Gava ez ji bajêr derkevim, ezê destê xwe dirêjî Xudan bikim. Wê êdî brûsk lê nexe û zîpik jî nebare. Bi vî awayî tê bizanibî ku dinya, dinyaya Xudan e.
Lê niha ya Aqûb, Afirînerê te, Ya Îsraêl, Xudanê şikil daye te wiha dibêje: “Netirse, çimkî min tu rizgar kirî. Min bi navê te gazî te kir, Tu yê min î.
Çimkî, çawa ku mirov piştênk li pişta xwe girê dide, min jî tevahiya Mala Îsraêl û tevahiya Mala Cihûda bi xwe ve xwe girê da.’” Ev e gotina Xudan. “‘Min ew li pişta xwe pêça ku ji min re bibin gel, bibin delalî, bibin pesin û spasî. Lê wan guh neda.’
Lê min ev li wan emir kir û got: Hûn guhdariya dengê min bikin û ezê bibim Xwedayê we, hûnê jî bibin gelê min. Di hemû riyên ez li we emir dikim de bimeşin ku qencî bi we bibe.
Lê min ji we re got: Hûnê axa wan mîras bistînin. Ezê wî welatê ku şîr û hingiv jê diherike bi milkî bidim we. Xwedayê we Xudanê ku hûn ji miletên din veqetandin ez im.
Xudanê Karîndar dibêje: “Di roja ezê kifş bikim de, wê bibin milkê min bi xwe. Çawa ku mirov kurê xwe yê jê re xizmetê dike diparêze, ezê jî wan biparêzim.
“Hûnê tu heywanê mirar nexwin. Ji bo ku wî goştî bixwe, hûn dikarin bidin xerîbekî ku li bajarên we dijî yan hûn dikarin bifiroşin kesekî biyanî. Çimkî hûn ji bo Xwedayê xwe Xudan miletekî pîroz in. “Hûnê karikê, li ber şîrê diya wî nekelînin.
Erê Xwedayê we Xudan li gorî soza dabû we eşkere kir ku wê bi pesindan, navdarî û berziyê we derxe ser hemû miletên ku afirandine ku hûn miletekî ji Xwedayê xwe Xudan re pîroz bin.”
“Heke hûn baş guhê xwe bidin dengê Xwedayê xwe Xudan û hemû emrên wî yên ku îro ez li we dikim pêk bînin, wê Xwedayê we Xudan we ji hemû miletên dinyayê bilindtir bike.
Bi baweriyê, gava ku Birahîm hat gazîkirin, da ku here wî cihê ku wê bi mîrasî bistanda, wî li gor peyva Xwedê kir û bêyî ku bizane wê here ku derê, ket rê.
Ne wek wê peymana ku min Bi bav û kalên wan re girêda, Peymana wê roja ku min destê wan girt, Ku ez wan ji diyarê Misrê derînim.› Xudan dibêje: ‹Çimkî ew di peymana min de neman, Min jî ji bo wan xem nexwar.›
Lê hûn «nifşekî bijartî, kahînên Padîşahiyê, miletekî pîroz û gelê Xwedê bi xwe ne, da ku hûn karên wî yên hêjabilind bidin bihîstin.» Wî, hûn ji tariyê gazî ronahiya xwe ya nedîtî kirine.
Lê Samûêl got: “Ma Xudan ji guhdariya dengê xwe zêdetir, ji pêşkêşî û qurbanên şewitandinê hez dike? Guhdarîkirin ji qurbanan û îtaetkirin ji bezê beranan çêtir e.