Derketin 19:18 - Kurmanji Încîl

¹⁸ Ji her dera Çiyayê Sînayê dû bilind dibû, çimkî Xudan di nav êgir de daketibû serê çiyê. Wekî dûyê ji êtûnekê rabe, ji serê çiyê dû bilind dibû û hemû çiya dilerizî.

Derketin 19:18 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Destpêk 11:5

Xudan daket jêr, ji bo ku bajêr û birca mirovan çêdikirin bibîne.

Destpêk 15:17

Piştî ku roj çû ava û bû tarî, menqereke bi dû û xetîreyeke bi pêt xuya bû û di nav perçeyên laşan re derbas bû.

Destpêk 19:28

Wî li aliyê Sodomê û Gomorayê û tevahiya deştê nêrî û dît ku ji erdê dûyekî wekî ku ji êtûnekê derdikeve bilind dibe.

Nehemya 9:13

“Tu daketî ser Çiyayê Sînayê û bi wan re ji ezmanan peyivî. Te rê û rêbazên dirust û Şerîeta rast, qanûn û emrên qenc dane wan.

Zebûr 104:32

Ew li erdê dinêre, erd dilerize, Bi destdana wî, çiya dişewitin.

Zebûr 114:4

Çiya, wek beranan, Gir jî, wek berxan hilpetikîn.

Zebûr 114:7

Ey erd, li pêş serwerê xwe, Li pêş Xwedayê Aqûb bilerize.

Zebûr 144:5

Ya Xudan, ezmanan biqelêşe û dakeve, Xwe bi çiyayan bike, da ku pêkevin.

Zebûr 18:9

Ezman qelaşt û daket, Tariya reş di bin lingê wî de bû.

Zebûr 68:9

Te baranên baş barandin, ey Xwedê, Gava ku westiya, te hêz da axa xwe.

Zebûr 77:18

Di babelîskê de gurmîna te hat bihîstin, Brûskê dinyayê ronahî kir, Erd lerizî û hejiya.

Zebûr 77:19

Riya te di deryayê de, Riyên te di avên mezin de bûn, Belê ne kifş bûn rêçên te.

Derketin 19:13

Kesê nêzî çiyê bibe, an wê bê kevirkirin, an jî bi tîran bê kuştin. Çi mirov, çi heywan wê nejî.’ Kengê demeke dirêj li boriyê hat xistin, bila gel hilkişe çiyê.”

Derketin 19:17

Mûsa gel ji artêşgehê deranî ku herin pêşwaziya Xwedê. Ew li qûntara çiyê sekinîn.

Derketin 20:18

Gava tevahiya gel şahidiya dûyê serê çiyê, dengê boriyan, gurmîn û şirqîna brûskan kir, tirsiya û dûr sekinî.

Derketin 24:17

Rewnaqiya rûmeta Xudan li serê çiyê di çavê gelê Îsraêl de wekî agirekî xuya dikir ku dixwe û tune dike.

Derketin 3:2

Milyaketê Xudan, bi pêta êgir ji nav deviyekê lê xuya bû. Mûsa dît ku agirek hebû lê devî neşewite.

Derketin 34:2

Şeveqê amade be û serê sibê hilkişe Çiyayê Sînayê û li ser serê çiyê, li ber min bisekine.

Îşaya 6:4

Ji dengê Serafan zirze û şêmîkên deriyan hejiyan û mal bi dûyê tije bû.

Îşaya 64:1

Xwezî te ezmanan biqelaşta û tu berjêrî xwarê bibûyayî, Xwezî çiya li ber hizûra te bileriziyana!

Yêremya 4:24

Min li çiyayan nihêrî, dilerizîn, Hemû gir dihejiyan.

Habaqûq 3:6

Ew sekinî û erd hejand, Bi awirê xwe milet lerizandin. Çiyayên qedîm tarûmar bûn, Girên herheyî tewiyan, Riyên Xwedê qet naguherin.

Zekeriya 14:5

Hûnê di newala çiyayê min çêkir re birevin. Çimkî wê ew newal di nav çiyayan de xwe bigihîne Asalê. Çawa ku di dema Ûzziyayê Padîşahê Cihûdayê de hûn ji erdhejê reviyabin, hûnê dîsa wisa birevin. Wê gavê wê Xwedayê min Xudan bi tevahiya pîrozên xwe re were!

Metta 24:7

Milet wê li hember miletan, padîşahî li hember padîşahiyan rabin. Û wê li cih cihan xela û erdhejîn çêbin.

Dubarekirina Şerîetê 33:2

û got: “Xudan ji Çiyayê Sînayê hat, Ji Çiyayê Seîrê li ser gelê xwe hilat. Ew li Çiyayê Paranê biriqî, Ew bi deh hezar pîrozan re hat, Di destê wî yê rastê de pêtên êgir hebûn.

Dubarekirina Şerîetê 4:36

Wî ji ezmanan dengê xwe bi we da bihîstin ku we terbiye bike. Wî li rûyê erdê agirê xwe yê mezin nîşanî we da û we ji nav êgir peyvên wî bihîstin.

Dubarekirina Şerîetê 5:22

“Xudan ev gotin li çiyê, ji nav êgir, ji nav ewr û tariya kûr, ji tevahiya civaka we re bi dengekî bilind gotin. Wî tiştekî din lê zêde nekir. Wî ev gotin li ser du lewheyên kevirîn nivîsîn û dan min.

Dubarekirina Şerîetê 5:4

Xudan li çiyê ji nav êgir rû bi rû bi we re peyivî.

Selanîkî II, 1:7

û we bi me re rihet bike, hûn ên ku tengahiyê dikişînin. Ev wê weha be: Gava Xudan Îsa bi milyaketên xwe yên bihêz ve di pêta êgir de ji ezmên xuya bibe,

Selanîkî II, 1:8

hingê ewê heyfê ji wan ên ku Xwedê nas nakin û ji wan ên ku bi ya Mizgîniya Xudanê me Îsa nakin, bistîne.

Îbranî 12:18

Hûn nêzîkî wî çiyayê ku tê destdan û dişewite, bi mij, bi taristanî û bi bahoz e, nebûn;

Îbranî 12:26

Hingê dengê wî erd hejand, lê belê niha soz daye û gotiye: «Êdî careke din, ezê ne tenê erdê, lê ezmên jî vehejînim.»

Petrûs II 3:10

Lê Roja Xudan wê wek dizan bê. Di wê rojê de ezman wê bi guregureke mezin winda bibin, hêman wê bişewitin, erd û her tiştê ku tê de ye wê ji hev bikeve, tune bibe.

Peyxam 15:8

Û Perestgeh bi dûmana rûmet û hêza Xwedê tije bû û heta ku heft belayên heft milyaketan temam bûn, tu kesî nikaribû bikeve Perestgehê.

Peyxam 9:2

Gava ku wê deriyê kortala bêbinî vekir, wek dûmana kûrheke mezin dûman ji çalê derket û ji dûmana çalê, roj û hewa bûn tarî.

Dadger 5:5

Li pêş Xudanê ku li Sînayê bû, Li ber Xwedayê Îsraêl Xudan çiya lerizîn.