«Dua min bibihîze ya Xudan, Goh bide feryada min, Bêdeng nemîne li hêstirên çavê min! Çimkî ez xerîb im li ba te, Wek bav û kalên xwe, mêvan im li ber te.
Evên ha hemû di baweriyê de mirin. Ew negihîştin sozên ku hatibûn dayîn, lê belê ew ji dûr ve dîtin û silav li wan kirin; wan eşkere kir ku ew li ser rûyê erdê xerîb û mêvan in.