Di nav sindoqê de ji du lewheyên kevirîn ku Mûsa li Çiyayê Horêvê bi xwe re anîbûn pêve tu tişt tunebû. Gava ji welatê Misrê derketibûn, Xudan bi wan bi gelê Îsraêl re peymanek çêkiribû.
Wê Harûn û kurên xwe ji êvarê heta serê sibê, li hizûra Xudan qendîlê pêxistî bihêlin ku li Konê Hevdîtinê, li derveyî perdeya li ber Sindoqa Şahidiyê. Wê ev ji bo hemû nifşên gelê Îsraêl, qanûneke herheyî be.”
Tê hinekî ji wê biperçiqînî û bikî hûr û hela, li Konê Hevdîtinê, deyne pêş Sindoqa Şahidiyê, dera ku ezê te bibînim. Wê ev ji bo we bi zêdebarî pîroz be.
Hemû hesabê tiştên ku di çêkirina meskên de hatibûn bikaranîn, li gorî emrê Mûsa, di bin destê Îtamarê kurê Harûnê Kahin de, ji aliyê Lêwiyiyan ve hatin qeydkirin. Lewheyên ku Deh Emir li ser hatibûn nivîsandin li vir dihatin parastin.
Tê Lêwiyiyan li ser meskenê ku Sindoqa Şahidiyê tê de ye, hemû taximên wî û her tiştê girêdayî meskên bikî berpirsiyar. Wê meskên û hemû taximên wî hilgirin, jê re xizmetê bikin û li dora meskên kon vedin.
Xudan ji Mûsa re got: “Ji bo li dijî kesên serî hildidin bibe nîşanek, tu gopalê Harûn hilde û deyne ber Sindoqa Şahidiyê. Wê ev bibe dawiya gazina wan a li dijî min ku ew nemirin.”