2 Tevahiya civaka Îsraêl li beriyê ji Mûsa û Harûn gazin kir.
Beriya ku ew razin, mêrên bajarê Sodomê, çi ciwan çi jî kal hemû bi hev re dora malê girtin.
Belê karên wî zû jibîr kirin, Li benda şîreta wî neman.
Di konên xwe de kirin mirre mirr, Goh nedan gotina Xudan.
Li Misirê, bav û kalên me, Karên te yên nedîtî te fêm nekirin, Wan zêdebûna qenciyên te fêm nekir, Li deryayê, li keviyê Derya Sor serî rakirin.
Wan ji Mûsa re got: “Ma li Misrê gor tunebûn ku te em anîn beriyê ku li vir bimirin?! Te dît te em ji Misrê deranîn û çi anî serê me!
Gel li Mûsa kir gazin û got: “Ka emê çi vexwin?”
Lê gel tî bûbû. Wan ji Mûsa gazin kir û got: “Te çima em ji Misrê deranîn, ji bo ku tu me, zarokên me û keriyên me bi tîbûnê bikujî?”
Ji wan re got: “Bila Xudan a ku we kir bibîne û ceza bike! We em di çavê Firewn û peywirdarên wî de rezîl kirin. Ji bo ku me bikujin, we şûrek da destê wan.”
Ev kesên ku rûmeta min û nîşanên min li Misrê û li beriyê min raber kirin dîtin û dîsa jî deh caran ez ceribandim û guhdariya dengê min nekir,
Pitepit nekin wek ku hinekan ji wan kir pitepit û ji aliyê helakker ve hatin helakkirin.