Ezê dilê Firewn hişk bikim. Wê li pey wan bikeve û ezê jî li ber Firewn û tevahiya artêşa wî rûmetdar bibim. Wê Misrî bizanibin ku Xudan ez im.” Îsraêliyan wiha kir.
Gava hespên Firewn, erebeyên wî yên şer û siwarên wî ketin deryayê, Xudan avên deryayê bi ser wan de anî. Lê gelê Îsraêl di nav deryayê re, li ser erdê ziwa meşiya.
Xerabiya her tiştê ku li ser rûyê erdê tê kirin ev e: Heman tişt tê serê hemûyan. Herwiha di dema ku dijîn de, dilê mirovan bi xerabî û dînîtiyê tije ye. Piştre ew tevî miriyan dibin.