3 Mûsa ji gel re got: “Vê roja hûn ji Misrê, ji warê koletiyê hatin deranîn, bi bîr bînin. Çimkî Xudan bi destê xwe yê hêzdar hûn ji wê derê deranîn, di vê rojê de wê nanê bihevîrtirş neyê xwarin.
Te li dijî Firewn, tevahiya xulamên wî û tevahiya gelê welatê wî nîşan û keramet pêk anîn. Çimkî te dizanibû wan çiqas zilm û zorî li ser wan kir. Herwekî îro, te nav û dengê xwe belav kir.
“‘Hûnê heft rojan nanê şikeva bixwin. Hûnê roja pêşî hevîrtirş ji mala xwe rakin. Ji roja pêşî heta roja heftan, her kî ji nanê bihevîrtirş hatiye çêkirin bixwe, wê ji gelê Îsraêl bê avêtin.
Hûnê Cejna Nanê Şikeva pîroz bikin, çimkî min hûn ref bi ref wê rojê ji welatê Misrê deranî. Hûnê nifş bi nifş vê rojê wekî qanûneke herheyî pîroz bikin.
Ev, wê li ser destê we wekî nîşanekê, li ser eniya we wekî nîşaneke bîranînê bimîne ku Şerîeta Xudan li ser zimanê we be. Çimkî Xudan bi destê xwe yê hêzdar hûn ji Misrê deranîn.
Tê Cejna Nanê Şikeva pîroz bikî. Çawa ku min li te emir kiriye, di rojên kifşkirî yên meha Avîvê de heft rojan nanê şikeva bixwe. Çimkî tu di wê mehê de ji Misrê derketî. “Bila tu kes destvala neyê pêşberî min.
“Tê Cejna Nanê Şikeva bikî. Çawa ku min li te emir kir, tê di rojên kifşkirî yên meha Avîvê de, heft rojan Cejna Nanê Şikeva pîroz bikî. Çimkî tu di meha Avîvê de ji Misrê derketî.
Xudan ji Mûsa re got: “Tê bibînî niha ezê çi bi Firewn bikim. Wê ji ber destê min ê hêzdar gelê Îsraêl berde û ji ber destê min ê hêzdar wan ji welatê xwe biqewitîne.”
“Loma ji gelê Îsraêl re bêje: ‘Ez Xudan im. Ezê we ji bin barê Misriyan derînim û we ji koletiya wan azad bikim. Ezê bi zendê xwe yê dirêjkirî wan bi giranî ceza bikim û we rizgar bikim.
Piştre wî rahişt nanekî, şikir kir û şikand. Wî ew da destê wan û got: «Ev bedena min e, ku di ber we de hatiye dayîn. Vê yekê ji bo bîranîna min bikin.»
Ew pêxember an ew kesê xewn dîtiye, wê bê kuştin. Çimkî wî gotina serhildanê li dijî Xwedayê we Xudanê ku hûn ji welatê Misrê deranîn û ji warê koletiyê rizgar kir, gotiye. Wî xwestiye ku we ji riya Xwedayê we Xudanê li we emir kiriye derxe. Bi vî awayî hûnê xerabiyê ji nav xwe rakin.
“Heke kesek, birayê te, kurê diya te, kur an keça te, jina paşila te, hevalê te yê ku wekî canê te ye, ji rê derdixe û bi dizî dibêje: ‘Em herin biperizin îlahan’ ku hûn û bav û kalên we pê nizanin,
Hûnê bi goştê qurbanê re nanê bihevîrtirş nexwin. Ji ber ku hûn bi lez ji welatê Misrê derketin, hûnê heft rojan nanê şikeva bixwin ku nanê tengasiyê ye. Divê hûn wisa bikin ku di hemû rojên jiyana xwe de derketina ji Misrê ji bîr nekin.
Ma tu îlahekî wekî ku Xwedayê we Xudan li ber çavê we li Misrê kir, bi ceribandinan, bi nîşanan, bi kerametan, bi şer, bi destê hêzdar û zendê dirêjkirî, bi kirinên mezin û tirsdar, çû û ji nav miletekî, ji bo xwe miletekî din deranî?
Tê bi bîr bînî ku tu li welatê Misrê kole bûyî û Xwedayê te Xudan, tu ji wê derê bi destê xwe yê hêzdar û zendê xwe yê dirêjkirî deranî. Xwedayê te Xudan ji ber vê yekê pîrozkirina Roja Septê li te emir kir.
Lê Xudan bi rastî hez kir û bi sonda ku ji bav û kalên we re xwaribû ve girêdayî ma. Ji ber vê yekê wî bi destê xwe yê hêzdar hûn ji warê koletiyê, ji destê Firewnê Padîşahê Misrê deranîn.
“Xudan ji min re got: ‘Rabe, zû ji vir dakeve! Çimkî gelê te yê ku te ji Misrê deranî xera bû. Ew zû ji riya min li wan emir kiribû averê bû. Wan ji xwe re pûtekî rijandî çêkir.’
Çimkî Yê ku em û bav û kalên me ji welatê Misrê û ji warê koletiyê deranîn Xwedayê me Xudan e. Wî li ber çavê me nîşanên mezin diyar kirin. Wî di hemû riya em tê de meşiyan û di nav hemû gelên em derbas bûn de em parastin.
Wan dev ji Xwedayê bavkalên xwe Xudan berda ku ew ji welatê Misrê deranîn. Ew li pey îlahên gelên din ên ku li der û dora wan dijîn ketin. Ew li ber wan deverû çûn erdê û Xudan hêrs kir.