Hûnê Cejna Nanê Şikeva pîroz bikin, çimkî min hûn ref bi ref wê rojê ji welatê Misrê deranî. Hûnê nifş bi nifş vê rojê wekî qanûneke herheyî pîroz bikin.
Tê Cejna Nanê Şikeva pîroz bikî. Çawa ku min li te emir kiriye, di rojên kifşkirî yên meha Avîvê de heft rojan nanê şikeva bixwe. Çimkî tu di wê mehê de ji Misrê derketî. “Bila tu kes destvala neyê pêşberî min.
Wê Harûn û kurên xwe ji êvarê heta serê sibê, li hizûra Xudan qendîlê pêxistî bihêlin ku li Konê Hevdîtinê, li derveyî perdeya li ber Sindoqa Şahidiyê. Wê ev ji bo hemû nifşên gelê Îsraêl, qanûneke herheyî be.”
Wê ev yek ji bo tevahiya civakê, ji bo we û xerîbên di nav we de, di nav nifşên we de qanûneke herheyî be. Li hizûra Xudan hûn çawa bin, wê xerîbên di nav we de jî wisa bin.
Çawa ku Xudan bi riya Mûsa gotiye, ev yek ji bo gelê Îsraêl bû bîranîneke ku kesekî ne ji ziriyeta Harûn e nêzîk nebe û li ber Xudan bixûrê pênexe û ya ku hatiye serê Qorax û alîgirên wî neyê serê wî jî.
Xudan axaftina xwe ya bi Harûn re wiha domand: “Ez berpirsiyariya hemû pêşkêşiyan didim te ku ji min re tên kirin. Hemû pêşkêşiyên pîroz ên ku gelê Îsraêl didin min, ez wekî para herheyî didim te û kurên te.
Piştre wî rahişt nanekî, şikir kir û şikand. Wî ew da destê wan û got: «Ev bedena min e, ku di ber we de hatiye dayîn. Vê yekê ji bo bîranîna min bikin.»
Hûnê li hizûra Xwedayê xwe Xudan, bi kur û keçên xwe, xulam û xadimên xwe, Lêwiyiyên li bajarên xwe, xerîbên nav xwe û bi sêwî û jinebiyên xwe re li dera ku wê Xudan ji bo navê wî tê de be hilbijêre, şa bibin.
Wî çaxî hûnê ji wan re bêjin: ‘Çemê Şerîayê li ber Sindoqa Peymana Xudan hat birîn. Erê gava Sindoqa Peymanê derbas dibû, av hat birîn. Ev kevir wê her û her ji bo gelê Îsraêl bîranîna vê yekê bin.’”