2 Niha tu ji gelê xwe re bêje: ‘Bila her mêr ji cîranê xwe, her jin ji cîrana xwe tiştên zêr û zîv bixwaze.’”
Xulam taximên zêr û zîv û cilûberg derxistin dan Rebeqayê. Wî xelatên giranbiha dan dê û birayên wê.
Xwedê keriyên bavê we jê standin û dan min.
Bi zêr û zîv wî Îsraêliyan ji welat deranî, Ji eşîrên wan tu kes ne terpilî.
Dinya û hemû kesên ku tê de ne, Ruyê erdê û tijebûna wê, ya Xudan e.
“Ezê bikim ku Misrî bi vî gelî re keremdar bin. Herwiha gava hûn herin, wê destên we vala nemîne.
Wê her jin ji cîrana xwe yan ji mêvana xwe tiştên zêr û zîv û cilûbergan bixwaze. Hûnê kur û keçên xwe bi wan bixemilînin. Bi vî awayî hûnê Misriyan talan bikin.”
Min jî, ji wan re got: ‘Bi kê re zêr hebe, bila derxe û bîne min.’ Wan zêr dan min, min ew avêt nav êgir û ev golik derket!”
Jin û mêr, hemû kesên dilxwaz hatin, ji bo Xudan wekî pêşkêşî broş, guhar, gustîl û bazin anîn. Hemû zînetên ku anîn ji zêr bûn.
Mirovê qenc ji neviyên xwe re mîrasê dihêle, Lê serweta gunehkaran ji bo rastan kom dibe.
“‘Zêr jî, zîv jî yê min e.’” Ev e gotina Xudanê Karîndar.
Ma heqê min tune ku ez çi bixwazim, ez bi malê xwe bikim? An tu çavnebariya camêriya min dikî?›