24 Padîşah emir kir, wan zilamên ku giliyê Daniyêl kiribûn anîn. Wî ew bi jin û zarokên wan ve avêt çala şêran. Hê negihîştibûn binê çalê, şêran ew li hewayê girtin û hemû hestiyên wan şikandin.
Lê wî kurên kujeran nekuştin. Çimkî di Nivîsa Şerîeta Mûsa de, Xudan emir kiribû û gotibû: “Wê bav ji ber gunehên kurên xwe neyê kuştin û kur ji ber gunehên bavên xwe jî neyê kuştin. Wê herkes ji ber sûcên xwe bê kuştin.”
Lê gava padîşah bi van fen û fûtan hesiya, bi nivîskî ferman da ku ew fenên xerab ên ku Haman ji bo Cihûyan amade kiribûn, bên serê wî. Herwiha wî emir kir ku tevî kurên xwe bê daleqandin.
“Loma Xudan wiha dibêje: ‘We guh neda min û ji bira û cîranê xwe re azadî îlan nekir. Va ye ezê li dijî we azadiyê îlan bikim.’” Ev e gotina Xudan. “‘Ezê azadiyê bidim şûr, kul û xelayê ku hûn tune bibin! Ezê we di çavê padîşahiyên dinyayê de bikim mijara sawê.
Emrê padîşah gelek dijwar bû û tenûr jî zêde sincirî bû. Ji ber vê yekê gurbûna êgir, zilamên ku Şadrak, Mêşak û Eved-Nego avêtin şewitandin û ew mirin.